Las fòrmas ancianas son Felgari, sense data [5], Lo Falgar en 1428 (pel nom francés, Ramon Corrasa escriu Le Fauga, nom d'una autra comuna, mes lo vesinatge permet de corregir) [6].
Segon Dauzat, Falgar ven del latin filex, « felze, feuse, falguièra », ambe'l sufixe -arium[7]. Le resultat seriá *felsièr, *feusièr.
Segon Negre, Falgar ven de l'occitan falgar[8].
Segon J. Astor, cal passar pel latin vulgar *filicaria, vengut del latin classic filix, filicis > falguièra, *felg-. D'après falguièra, un ancian occitan *felgue, *falgue, seriá una refeccion de felze. Un sufixe -ar, que significa « le lòc de, le lòc que abonda en », s'ajusta a *felgue, *falgue per menar a falgar[9]. Le sufixe -ar deriva de -are, -aris e pas dirèctament de -arium, per de rasons foneticas evidentas (-arium > ièr en lengadocian).
Istòria
Pendent l'Ancian Regime, Le Falgar èra de la diocèsi civila de Tolosa, doncas de la província de Lengadòc, de la generalitat de Tolosa, de l'archidiocèsi de Tolosa e de la senescauciá de Lauragués. En 1790, Le Falgar èra del canton de Sant Felitz, en l'an XII, del canton de Revèl. Le vocable de la glèisa es Sant Martin [10].
Comunas de laNauta Garona (Lengadòc e Gasconha) (comunas actualas, comunas que contenon de comunas delegadas, ancianas comunas, ancianas comunas vengudas comunas delegadas)
.svg)
.svg){kind=small}
.svg){kind=small}
.svg){kind=small}
.svg){kind=small}
