Le vilatge es plan petit, mès son territòri es important. Cobèrt de seuvas e de camps.
Longtemps sofriscoc de l'exòde rural mès uei s'urbaniza e sa populacion aumenta.
Le nom es atestat Agreoleto en 1271 [5].
Segon Dauzat, L'Agraulet veng deu lengadocian (?) agraula (bas latin graula, deu latin gracula), dambe le sufixe collectiu -etum o diminutiu -ittum e aglutinacion de l'article [6].
Segon Negre e les Féniés, L'Agraulet veng deu gascon agraulet, deu latin acrifolium « agreu, agreulon, verdboisset ». Les Féniés oblidan pas le sufixe -et, ajustat a agreule, agrèu[7],[8].
Segon Astor, L'Agraulet (dambe sufixe) veng deu bas latin *acrifulon (classic acrifolium), dambe afebliment de -f- intervocalic en -v- o quitament sa tombada (agreul lengadocian) [5]. En gascon, -f- se muda en -h- que despareish encara mei aisidament : *agrehol + et > *agreolet > *agreulet > *agraulet, apondi de l'article a data desconeguda.
Istòria
Pendent l'Ancian Regime, L'Agraulet èra de l'eleccion de Lomanha, doncas de la província de Gasconha, de la generalitat d'Aush, de l'archidiocèsi de Tolosa, de la senescaucia de L'Isla de Baish. Le vocable de la glèisa es Sent Martin. Tanlèu 1790, L'Agraulet èra deu canton de Cadors. Per decret deu 22 de junh 1921, Lagraulet prengóc le nom oficiau de Lagraulet-Saint-Nicolas[9]. En 2015, suprimiscón le canton de Cadors e L'Agraulet passèc au canton de Legavin, largament espandit.
Dens la comuna, la parròpia de Magreins (nom francés) èra tanben de l'archidiocèsi de Tolosa e de la senescaucia de L'Isla de Baish[10]. Le lòc es de mau trobar, quitament sus la mapa de Cassini, e absent de la lista deus lòcs de la comuna.
Comunas de laNauta Garona (Lengadòc e Gasconha) (comunas actualas, comunas que contenon de comunas delegadas, ancianas comunas, ancianas comunas vengudas comunas delegadas)
.svg)
.svg){kind=small}
.svg){kind=small}
.svg){kind=small}
.svg){kind=small}
