Bénédicte Boyrie-Fénié fornís qualques fòrmas ancianas : Borlen (parrochia de Borlenx, parrochia de ~) al sègle XIII, Borlen (parrochia de ~) en 1271, Borlenx (episcopus pro ecclesia de ~) en 1326, Borlenc (capella de ~) en 1326, Borlenx (R. de ~) et Sancti Saturnini de Tessaco en 1520 [2] (quand las atestacions son en latin, lo nom de la parròquia demòra en occitan). La darrèra atestacion a l'avantatge d'ajustar al nom de la parròquia de Borlens, lo de son annèxa, Tesac[3]. S'i pòt ajustar la grafia dins la mapa de Sanson (sègle XVII), Bourleng[4].
Per Dauzat e Rostaing, lo nom ven de Borila, nom germanic d'òme, e sufixe germanic -ing[5]. Ernèst Negre, citat per B. Boyrie-Fénié, aima mai un autre nom germanic Borellus [latinizat] e presenta lo meteis sufixe jos la fòrma -ingos. Bénédicte Boyrie-Fénié causís pas entre los dos noms de persona, egalament possibles e nòta que lo sufixe èra -encs (escrit -enx) abans de passar a -en(s). La prononciacion actuala es [bur'len] [2].
Istòria
Borlens es regropada ambe Tornon d'Agen abans 1806 e restablida coma comuna en 1876 [6].
Aquesta seccion es voida, pas pro detalhada o incompleta. Vòstra ajuda es benvenguda !
.svg){kind=small}
