La prononciacion qu'ei [ru'zes] o [ru'zɛs] a Besòlas; la segonda prononciacion qu'èra d'informators de bona competéncia lingüistica, la prumèra pas tant [4]. Aquò ditz pas arren de l'origina deu nom : un [ru'zes] que pòt estar comprés com Rosèrs, d'après l'apellatiu plan coneishut, e passar atau a [ru'zɛs]. L'invèrse non e Rosés pòt pas estar inventat.
La grafia Rosers qu'es contradictòria : lo resultat deu sufixe -ariu qu'es [-ɛ] e non pas [e]; la grafia que deu causir entre *Rosèrs e *Rosés, segon la prononciacion autentica.
Segon Dauzat e Rostaing, lo nom de la comuna que veng de l'[occitan] ros, « sumac », dab lo sufixe -ensem[5].
Segon Negre, Rosèrs/Rosés que veng deu plurau de l'occitan rosèr[6].
La topografia s'opausa pas a un derivat de mirar, ua fòrma masculina ipotetica de mirana « tor de guait, güèit, guait, lòc de guarda ».
Istòria
Rosés qu'annexè La Mazère (nom francés : La Masera ?) en 1836 e Miran (nom francés) en 1839. Miran qu'avèva annexat Aumensan (nom francés) en 1837 [9]. Rosés e Miran qu'èran parròpias abans la revolucion, las autas non.
I a ua lacuna per las comunas de Gers en 1836. La populacion de 1841 que s'explica per l'annexion en 1836 de La Mazère (57 abitants en 1831) e de Miran, qui avè annexat Aumensan o Ominson (mapa de Cassini) en 1837 (Miran : 151 abitants en 1831; Aumensan : 98 abitants en 1831) [10].
En 2018 la populacion qu'èra de 119 abitants e la densitat qu'èra de 11,08 ab/km².
.jpg)
.svg){kind=small}
