Los Estables

Los Estables; Les Estables
Descobridor o inventaire
Data de descobèrta
Contrari
Color
Simbòl de quantitat
Simbòl d'unitat
Proprietat de
Fondador
Compren
Data de debuta
Data de fin
Precedit per
Seguit per
Coordenadas
	La glèisa e lo vilatge delhs Estables.
	Geografia fisica
Coordenadas	44° 54′ 19″ N, 4° 09′ 18″ E
Superfícia	33,94 km²
Altituds; · Maximala; · Mejana; · Minimala	; 1 749 m; 1 367 m; 1 033 m
	Geografia politica;
País	Velai Lengadòc;
Estat	França;
Region; 84	Auvèrnhe Ròse Aups;
Departament; 43	Naut Léger ;
Arrondiment; 432	Lo Puèi de Velai;
Canton; 4309	Canton de Mesenc (Fai davant 2015);
Intercom; 244300232	CC de Mesenc Leir Maigau;
Cònsol	Philippe Brun ; (2020-2026)
	Geografia umana
Populacion; Populacion totala; (2018)	328 ab. Evolucion de la populacion; 342 ab.
Densitat	9,87 ab./km²
	Autras informacions
Gentilici	Establains, Establaines (en francés)
Còde postal	43150
Còde INSEE	43091

Vilatge d'Occitània

Los Estables^[1] (Les Estables en francés) z-es una comuna occitana de Velai, situada dins lo departament del Naut Léger e la region d'Auvèrnhe-Ròse-Aups, ancianament d'Auvèrnhe.

Geografia

Lo chapluòc de comuna delhs Estables, situat a una altitud de 1 346 m, es lo pus naut delh Massís Central.

Comunas vesinas

Los Estables

Fraissenet de la Cucha
(5,3 km)

Chaudeyrolles
(6,4 km)

Borèia
(6,8 km)

Lo Biatge
(6,8 km)

La Rocheta
(7,0 km)

Moudeyres
(7,1 km)

Perimètre del territòri

Comunas confrontantas de **Los Estables**
Fraissenet de la Tor	Modeiras	Sent Front
Fraissenet de la Cucha		Chaudairòlas
	Lo Biatge (Ardecha)	Borèia (Ardecha)

Toponimia

Las fòrmas ancianas son : Ecclesia Sancti Philiberti de Stabulis vès 1080, Territorium delz Estables en 1229, Stabulas en 1327, Capellania in ecclesia de Stabulis ad honorem B. Virginis Mariæ e B. Annæ en 1450, Los Stables en 1501, Locus de Estabilis en 1528, Lous Estables en 1534 ^[2].
Los Estables ven, au plurau, deu latin stabulum, « estable, estable de las egas (escudariá) », pueis « ostalariá » ^[3]^,^[4] (aquela evolucion semantica sembla pas occitana).

Les Infruits (nom francés, mapa IGN)

Joan Arçac escriu Les Effruits e dona las fòrmas ancianas : Terra deltz Effrus en 1224, Mansus deus Esfrus en 1663, Mansus deus Ufrutz en 1344, Mansus de Fructibus en 1526, Lous Uffructz en 1534, Les Esfruits en 1634, Les Usufruitz en 1761, Les Effruits au secle XVIII, Les Infruits en 1820. Segon Joan Arçac, lo nom es en relacion amb lo vèrbe lengadocian esfrucha (deu bas latin exfructare), « engrunar, tirar la fòrça de produrre, agotar una tèrra » ^[5].
La prononciacion a La Chalm Rafaièl es [luzen'frys] ^[6] mas la distància es importanta.

Istòria

En 1789, Los Estables dependiá de la província de Velai, de la subdelegacion e senescauciá deu Puèi. Sa gleisa parochala, diocèsi deu Puèi e archipreirat de Monistròl de Leir, èra deu vocable de Sant Filibèrt; l'abat deu Lo Monestier presentava a la cura ^[2].

Administracion

Lista delhs cònsols successius
Periòde		Identitat	Etiqueta	Qualitat
abrial de 2014	(2026)	Philippe Brun		agricultor
març de 2001	2014	Paul Michel	divers dreita
	2001
Totas las donadas non son pas encara conegudas.

Demografia

modificar « persona »
v · d · m

Evolucion demografica
Populacion comunala actuala (2013): 335, totala: 345

1 337

734

999

994

1 044

1 016

1 108

939

928

941

1 019

1 056

1 033

1 057

1 046

1 076

1 054

1 093

1 063

1 040

1 025

989

926

889

844

802

689

595

526

480

350

312

325

355

372

365
375

2009

2010

355
365

344
353

Fonts

Base Cassini de l'EHESS - Nombre retengut a partir de 1962 : Populacion sens comptes dobles - Sit de l'INSEE

Evolucion de la populacion 1962-2008

En 2018 la populacion èra de 328 abitants e la densitat èra de 9,66 ab/km².

Luòcs e monuments

Personalitats ligadas amb la comuna

Veire tanben

Ligams extèrnes

Los Estables sobelh site de l'Insee

Nòtas

↑ Institut d'Estudis Occitans, Comission Toponimica Occitana, Luòcs, basa de donadas de toponimia occitana. Cèrca «Los Estables».
↑ ^2,0 et ^2,1 Augustin Chassaing, Antoine Jacotin Dictionnaire topographique... de la Haute-Loire, 1907, p. 113 https://gallica.bnf.fr/ark:/12148/bpt6k392965/f162.item
↑ Albert Dauzat, Charles Rostaing, Dictionnaire étymologique des Noms de Lieux en France, Librairie Guénégaud, reedicion 1984, p. 273
↑ Jean Arsac, Les noms de lieux en Velay, ed. des Cahiers de la Haute-Loire, 2023 (reedicion), p. 187
↑ Jean Arsac, Les noms de lieux en Velay, ed. des Cahiers de la Haute-Loire, 2023 (reedicion), p. 405
↑ enquèsta Sivadon junh de 2019