Las fòrmas ancianas son Ecclesia quæ vocatur Blaciag (cartulari de Briude), Villa Blaciac en 912, Blassiat en 1380, Blessat en 1401, Ecclesia de Blassaco vès 1460, Blassat en 1464, Prior de Blessaco alh secle XVI, Blassac en 1511 [3].
La prononciacion aproximativa z-es [bla'sa] o [bla'sɛ] [4]. En Brivadés e Liuradés, una partida delhs a finaus (tonics o pòsttonics) pòdon èsser articulats [-ɛ] e lo locutor declara sovent que sa prononciacion z-es un a o una modalitat de a.
Segon Dauzat, Blaçac ven benleu delh nom latin d'òme Blattius, ambelh sufixe -acum[5].
Segon Xavier Delamarre, Blaçac ven delh nom celtic d'òme Blattios, atestat, amb la derivacion en -ācon. Blattios es derivat de *mlāto- > *blāto-, « farina ». Blaçac èra la proprietat de Blattios [6].
Istòria
En 1789, Blaçac dependiá de la província d'Auvernhe, de l'eleccion e subdelegacion de Briude e delh ressòrt delh presidial de Riam. Sa gleisa parochala, diocèsi de Sant Flor e archipreirat de Lanjac, èra delh vocable de l'Assompcion; lo prior de La Vòuta presentava a la cura [3].
Aquesta seccion es voida, pas pro detalhada o incompleta. Vòstra ajuda es benvenguda !
Blassac
La Vòuta (2,3 km)
.svg){kind=small}
