La prononciacion seriá [beɾne'ʒul] o [beɾna'ʒul] (Patrici Pojada escriu curiosament « la fòrma francesa poiriá indicar una tendéncia a prononciar [beɾna'ʒul] ambe un a » e non se sap clarament s'aquela prononciacion es atestada).
Las fòrmas ancianas son Vernajol en 1272, Vernejolh en 1284, Vernejol en 1323 e 1385, Vernejol, Berneiol, Berneyol en 1387, Verneiol en 1390, Berneyol, Berneiol en 1401, Vernejol en 1425, cap a 1460 (Cronica d'Esquerrièr) e 1525, Berneyol en 1446, etc [1].
Totis les toponimistas son d'acòrdi per acceptar un etime gallic *verno-ialon, *verna-ialon « clarièra dels vèrnhes, vèrns ». Lo sens de clarièra, espaci descobèrt èra ací de « bòsc romput per tal d'installar un vilatge novèl » (Delamarre) e, segon d'unis autors, la finala -ialon finiguèt per foncionar coma un sufixe. Lo mot *verna a lo sens de « vèrnhe », mès tanben de « palú, sanha », benlèu le sens primitiu (le vèrn se plai dins les sòls umides). La finala -jol es pas frequenta en Arièja, mès se rencontra mai en Cantal, Avairon, Losera[1],[2],[3],[4].
Lo poèta Arthur Moulis, nascut a Vernejol en 1876, escriviá Bernejoul, ambe ne e non pas na, fòrma que correspond a las atestacions medievalas. Aquí perqué P. Pojada conselha de preferéncia la grafia Vernejol, confòrma a la prononciacion pus autentica[1]. Dins un article sus la comuna, les noms de Pierre de Vernejoul e Georges Vernejoul (probablament de l'anciana familha senhorala, segon lo contèxte) semblan confirmar aquela prononciacion[5].
Istòria
Aquesta seccion es voida, pas pro detalhada o incompleta. Vòstra ajuda es benvenguda !
Comunas d'Arièja (Lengadòc e Gasconha) (comunas actualas, comunas que contenon de comunas delegadas, ancianas comunas, ancianas comunas vengudas comunas delegadas)
Aquesta seccion es voida, pas pro detalhada o incompleta. Vòstra ajuda es benvenguda !
.svg)
.svg){kind=small}
