Milhars (Tarn)
Milhars[1],[2],[3],[4] (Milhars en francés) es una comuna lengadociana, situada dins lo departament de Tarn e de la region d'Occitània, ancianament de Miègjorn-Pirenèus. GeografiaMilhars fa partida del País de Vaur qu'es compausat d'autres sièis vilatges: Marnavas, Pena, Rossairòlas, Sent Miquèl de Bag, Vaur e Lo Riòl. Aquel país es situat a la talvèra de la selva de Gresinha, del vinhal de galhac, de las Gòrjas d'Avairon e de la val de Ceron. Lo vilatge de Milhars es situat a 100 km de Tolosa, 60 km de Montalban, 66 km de Caors, 30 km de Vilafranca de Roergue, 100 km de Rodés, 48 km d'Albi, 17 km de Còrdas Perimètre del territòriToponimiaLas fòrmas ancianas son Miliares, cap a 972, Millars, en 1259, Milharcio, en 1414. Segon Negre e Joan Coromines, per la vila catalana, lo nom es lo plural de milhar, « camp de milh menut » [5],[6], allòc que Dauzat l'interprèta coma lo resultat de milliarium, « pèira milliara » [7]. Le resultat de *Milliarium seriá *Milhièr. IstòriaSe trapan divèrses rèstas d'una vida umana sul luòc de l'actuala. Dos vestigis de construccions Megaliticas encara vesibles uèi:
Los romans fichèron una bòrna milièra dins un luòc que se nomenava "Miliacum" e situat sus una via romana anant d'Albigés a Roèrgue e Carcin, e amb los temps lo luòc venguèt Milhars. Un camp roman se deuriá trobar sul plan actual nomenat uèi "lo pargue", tot en naut del vièlh vilatge, darrièr lo castèl, luòc estategic per vigilar la val de Ceron e d'Avairon. Èran presents sus las ribas d'Avairon coma o mòstran de rèstas de terralhas remontats dels lauras. A la casuda de l'Empèri Roman, coma dins tota la region, lo luòc foguèt traversat e ocupat pels Vandals, pels Visigòts, pels Francs e pels Sarrasins.
En l'an 654, jol reialme de Sigebèrt, Rei d'Austrasia, lo còs de Sant Didièr, evesque de Caors e tresaurièr de Dagobèrt, traversèt Milhars. Èra transportat pels sieus servents per èsser enterrat dins la seuna vila de Caors ont èra la glèisa que governèt pendent 26 ans. Una fema endemoniada foguèt menada prèp de l'ataüt. Quand toquèt lo bòrd, sul còp desapareguèron l'obsession de son arma e los torments del còs.
Milhars èra en primièr ligat als Comtes de Tolosa puèi tornèt a la Corona de França amb Sant Loís en 1258. Pendent la Guèrra de Cent Ans, al començament de 1351, diferents senhors ne foguèron los gerents :
Aquela plaça fòrta serviguèt per aparar la val de Ceron, via de passatge naturala a la talvèra de l'impenetrable selva de Gresinha. De 1550 a 1625, pendent las guèrras de religion, Milhars foguèt partejat entre doas zonas d'influéncia:
Un capochin (òrdre fòrça ligat amb la familha del senhor de Milhars), biaissut per descobrir las fonts, captèt en 1636 las aigas claras e abondantas de la Maire de Dieu (font del Bonnan). Aprèp un percors de 5 km, anavan par gravitat, per una canalizacion que se ne trapa encara de vestigis, cap al luòc dich Lo Pargue. La restanca prèp del castèl èra atal constituida, granda sèrva d'aiga, amb perquièr ont las barcas podián anar. En 1678 se registrèt la mòrt per noyade dins la restanca del Parque de Senhor lo Marqués de VILANÒVA, 24 ans, de NOAILHAS. Tot aquò foguèt destruït a la Revolucion e lo pargue foguèt plantat de vinhas e uèi de cerealas. Lo grand colombièr del castèl foguèt bastit sus la riba drecha de Ceron.
En 1790, Milhars èra Capluòc de Canton. En 1793, lo castèl venguèt demorança sens rapòrt. Lo 6 de julhet de 1794, lo darrièr Marqués de Milhars, Clemenç Joan Augustin de Sant Geri foguèt executat plaça del Trône a París. Es una de las darrièras victima de la Terror que s'acabèt lo 27 de julhet de 1794. Lo castèl abriguèt dempuèi alara l'ostal de vila e l'Ecòla Publica.
La construccion del bastiment qu'abriga uèi l'ostal de vila e l'Escòla Publica, situat sus la plaça dels marronièrs, foguèt realizada mercé a la venda del castèl a un negociant albigés, Monsen ROUMIGIERE. Le 24 d'octòbre de 1864: sus la via de tren anant de París par Capdenac que venguèt d'esser terminada, lo primièr tren de vapor circulèt. En 1910, los Milharseses descobriguèron l'energia electrica mercé a un alternator entraïnat per una turbina installada dans la moulina sus Ceron. En 1914, lo vilatge comptava 1000 abitants mas la populacion foguèt fòrça tocada per la Primièra Guèrra Mondiala. En 1920, lo castèl venguèt la proprietat de l'escrivan Charles GENIAUX. La comuna de Milhars comptava alara 52 expleitacions agricòlas. En 1948, lo pintre bèlga Albert LEMAITRE, professor a l'Académie Royale des Beaux Arts de Lièja, venguèt proprietari del castèl. En 1975, Madama LAMBORELLE, discipola del pintre e sa legatària, ne venguèt proprietària. A sa mòrt, lo castèl foguèt transmés als descendents que i demòran encara uèi. En 1950, construccion d'una novèla canalizacion d'aiga amb installacion d'una restanca dins lo Pargue. En 1980, Milhars comptava pas mai de 7 expleitacions agricòlas. En 1990, Milhars ne teniá 316. Administracion
Demografia
Vejatz tanbenNòtas e referéncias
Ligams extèrnes |
|||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
.svg){kind=small}
