Leys d'Amors

Las flors del gai saber, estier dichas las Leys de amors
	Doas paginas del manuscrit dels leys d'amors.
Autor	Joan de Castèlnòu o Guilhèm Molinièr
Director	Consistòri del Gai Saber
Genre	tractat de poesia (gramatica, retorica, estilistica e versificacion)
Version occitana
Parucion	Tolosa entre 1328 e 1355
Tipe de mèdia	libre sus pergamin

L'òbra dicha Leys d'Amors (en occitan modèrne : Leis d'Amors) es una gramatica occitana, benlèu la mai anciana de totas las lengas romanicas, e un tractat de poesia. Lo títol complet es Las flors del gai saber, estier dichas las Leys de amors.

Istòria

L'autor de la gramatica es donat per èsser desconegut, mas ara se sap qu'es Joan de Castèlnòu o lavetz lo tolosan Guilhèm Molinièr. L’òbra foguèt comandada en 1323 pel Consistòri del Gai Saber de Tolosa e redigida entre 1328 e 1355. Influiguèt tota la poesia derivada de l'estil trobadoresc e faguèt d'aquesta vila un centre literari fins a la fin del sègle XV.

Reculhís los diferents aspèctes de l'art del trobar : gramatica, retorica, estilistica e versificacion.

Existisson diferentas versions d'aquela òbra, que foguèt redescobèrta e publicada pel primièr còp entre 1841 e 1843 per Adolphe-Félix Gatien-Arnoult. Tornèt èsser publicada en 1919 pel lingüista Josèp Anglada.

Las Leys d'Amor se prepausan de

“

... per essenhar lors aymadors per qual maniera devon amar. Et ab aquel entendemen. E de qual amor. E per refrenar los fols aymadors. Et per ostar lors avols amors e lors avols deziriers els dezonetz movemens. Quar degun temps lunhs bos trobadors que sia estatz lials amayres. No sentendec. En avol amor. Ni en dezonest dezerier. E car aquestas Leys damors son fachas per doas cauzas especialmen. Entre las autras. La una per essenhar los noels dictadors per qual maniera sapian dictar en Romans. E la segonda per refrenar los fols aymadors e per ostar et esquivar lors dezonestz e no legutz deziriers

”