Cuc
 _(cropped).jpg) Al cuc (nóm sientìfic Cuculus canorus, cuculo in itagliàṅ) 'l è 'n uśèl dla famìja di Cuculidae. Al nóm ad cla bèstia chè al daśvîṅ da 'l sîg ch'al fà al masć, un caraterìstic „cù-cù“. In Európa e in Àśia al s véd in Istâ esénd ch'l è 'n uśèl migratòri e in Invèran 'l armàgn in Àfrica. DescrisiòṅAl cuc 'l è è lung 30–35 cm a 'l incìrca p'r un pēś ch'al và da i stanta a i sènt-a-ssanta gram. Al sò ali vèrti i èṅ lunghi 55-60 cm. Al sò plumi i ténd'n a 'l celèst in dla part in élt, mént'r in dal fémni a s pōl catàr anc dal rós o dal marunsèṅ. In dla part più basa 'l è più ciàr cun dal bandi ad travèrs più scûri. La sò cóa l'è lunga. Al magna di insèt, di mulùsc, di bēg e di ragn. Al preferìs vìv'r in di bòsc. 'L è famóś p'r al sò cumpurtamènt minga tant bèl al lasàr i sò ōṿ in di gnai 'd àt'r uśèi pàser-fórum, na sinquantìna 'd spéci, par far-i cuàr da lōr. Da avrìl in avànti la fémna la lasa 'n ōṿ par gnal (la in fà da quìndas a vint a stagiòṅ), pò la và via. Dòp quìndas o vint dè a nas al pulśèṅ ch'al fà cascàr śò chi àt'r ōṿ o gl'uślèṅ péna nâ p'r armàgnar da par lò in dal gnal e bcar-'s acsè lò tut al magnàr di sò genitōr adutìṿ ch'i al tràtan cuma s'al fus dabòṅ òṅ di suo. Manéri 'd dir
Culegamènt estéranÀtar prugèt
|
|||||||||||||||||||
.svg){kind=small}
