การยึดกรุงคาบูล (พ.ศ. 2564)

การยึดกรุงคาบูล
ส่วนหนึ่งของ การรุกของตอลิบาน พ.ศ. 2564 ในสงครามในอัฟกานิสถาน (พ.ศ. 2544–พ.ศ. 2564)
ชาวอัฟกันที่หนีขึ้นไปยังซี-17 โกลบมาสเตอร์ 3 ของสหรัฐในช่วงที่คาบูลถูกยึด
วันที่ 15 สิงหาคม ค.ศ. 2021 (2021-08-15) สถานที่ คาบูล ประเทศอัฟกานิสถาน 34°18′47″N 69°06′15″E / 34.3131°N 69.1042°E / 34.3131; 69.1042 (Kabul, Afghanistan) ผล ตอลิบานชนะ สาธารณรัฐอิสลามอัฟกานิสถานล่มสลาย สงครามในอัฟกานิสถาน (พ.ศ. 2544–พ.ศ. 2564) สิ้นสุดลง[2] ข้าราชการ รวมถึงประธานาธิบดีอัชราฟ ฆานี หนีออกนอกประเทศ[3] ก่อตั้งเอมิเรตอิสลามอัฟกานิสถานอีกครั้ง[4][5] ฮิบะตุลลอฮ์ อะคูนซาดะฮ์ดำรงตำแหน่งประมุขแห่งรัฐแทนประธานาธิบดีอัชราฟ ฆานี[6] การเคลื่อนย้ายทูต ทหาร และบุคลากรพลเรือนทั้งในและต่างประเทศ (ปฏิบัติการพันธมิตรผู้ลี้ภัย, ปฏิบัติการณ์พิททิง, ปฏิบัติการเทวีศักติ) กองกำลังต่อต้านตอลิบานย้ายที่ตั้งไปที่ปัญจชีร์[7] เริ่มต้นการประท้วงในประเทศอัฟกานสถาน พ.ศ. 2564 ดินแดน เปลี่ยนแปลง ตอลิบานควบคุมคาบูล; เนโทกับกองทัพอัฟกันควบคุมท่าอากาศยานนานาชาติแฮมิด คาร์ไซไว้สำหรับการอพยพชั่วคราว
คู่สงคราม
ตอลิบาน  อัลกออิดะฮ์ (กล่าวหา)[1]	อัฟกานิสถาน สนับสนุนโดย:  สหรัฐ  สหราชอาณาจักร
ผู้บังคับบัญชาและผู้นำ
ฮิบะตุลลอฮ์ อะคูนซาดะฮ์[8] โมฮัมมัด ยาอ์กูบ อับดุล ฆานี บาราดาร์[9] ซีราจุดดีน ฮักกานี อับดุล ก็อยยูม ซากิร[10] เศาะลาฮุดดีน อะยูบี[10] ฮัมดุลลอฮ์ มุคลิศ[11][12]	อัชราฟ ฆานี[13] อับดุล ซัตตาร์ มีร์ซักวาล บิสมิลลาฮ์ ข่าน เฮบะตุลลอฮ์ อะลีไซ[14] อะห์มัด ซียา ซาราจ[15] ซามี ซาดัต[16] โจ ไบเดิน มาร์ก มิลลีย์ บอริส จอห์นสัน นิก คาร์เตอร์
หน่วยที่เกี่ยวข้อง
ตอลิบาน	Afghan Armed Forces  Afghan National Army กองพลที่ 201[17] หน่วยที่ 111[17] ตำรวจแห่งชาติอัฟกัน

กองกำลังของกลุ่มตอลิบานเข้ายึดครองกรุงคาบูล เมืองหลวงของประเทศอัฟกานิสถานในวันที่ 15 สิงหาคม 2564 ภายหลังการการรุกรานที่ดำเนินมาตั้งแต่พฤษภาคม 2564 การยึดกรุงคาบูลเสร็จสมบูรณ์ในช่วงไม่กี่ชั่วโมงหลังประธานาธิบดี อัชราฟ ฆานี ลี้ภัยออกไปยังประเทศทาจิกิสถาน โดยที่เมืองหลวงประจำจังหวัดส่วนใหญ่ของอัฟกานิสถานได้ถูกยึดครองโดยตอลิบาน หลังจากที่สหรัฐอเมริกาเริ่มถอนกำลังออกจากอัฟกานิสถาน ซึ่งมีแผนจะเสร็จสิ้นในเดือนสิงหาคม

การเจรจากำลังดำเนินอยู่ระหว่างผู้แทนของตอลิบานกับรัฐบาลอัฟกานิสถาน ซึ่งเป็นไปได้สูงว่าผลสุดท้ายคือรัฐบาลอัฟกานิสถานจะต้องยอมรับความพ่ายแพ้และจัดตั้งรัฐบาลใหม่ภายใต้กลุ่มตอลิบาน^[18][19][20] กลุ่มตอลิบานได้ร้องขอให้มีการถ่ายโอนอำนาจโดยไร้ความรุนแรง^[20] และรัฐบาลอัฟกานิสถานก็แสดงท่าทียอมรับต่อคำขอนี้^[21] อย่างไรก็ตาม รัฐบาลอัฟกานิสถานได้เรียกร้องให้เป็นการเปลี่ยนถ่ายอำนาจไปยังรัฐบาลเฉพาะกาล ในขณะที่ตอลิบานต้องการอำนาจรัฐบาลโดยสมบูรณ์^[22] ส่วนกองกำลังเนโตยังคงปักหลักอยู่ในคาบูลต่อ^[23]

• การยึดกรุงคาบูล (พ.ศ. 2544)
• การยึดกรุงไซ่ง่อน, เวียดนาม, พ.ศ. 2518
• การยึดกรุงพนมเปญ, กัมพูชา, พ.ศ. 2518
• การยึดกรุงเบอร์ลิน, เยอรมนี, พ.ศ. 2488
• การยึดกรุงดามัสกัส (พ.ศ. 2461), ซีเรีย, พ.ศ. 2461
• การยึดกรุงดามัสกัส (พ.ศ. 2463), ซีเรีย, พ.ศ. 2463
• การยึดกรุงดามัสกัส (พ.ศ. 2567), ซีเรีย, พ.ศ. 2567

• วิกิมีเดียคอมมอนส์มีสื่อเกี่ยวกับ การยึดกรุงคาบูล