Predrag Marković Alimpije

Predrag Marković Alimpije je bio srpski partizan, obaveštajac u četničkim redovima, te načelnik Štaba 6. istočnobosanske brigade i komandant 1. južnomoravske brigade NOVJ.

Predrag Marković Alimpije, kapetan bivše jugoslovenske vojske, bio je simpatizer KPJ.

Početkom 1942. godine, po nalogu Okružnog komiteta KPJ za Požarevac stupio je u četnike.^[1] Nedićevi oficiri su početkom februara 1942. prikupljali u Beogradu četnike-dobrovoljce za odlazak u Bosnu. U jedan takav odred (Krajiški) stupio je tada i Predrag Marković Alimpije, s još nekoliko simpatizera NOP-a, uspjevši da se, tako, prebace u istočnu Bosnu.

Po dolasku u Istočnu Bosnu, Alimpije u izveštaju komandantu Samostalnog dobrovoljačkog odreda Žagubica od 23. marta 1942, između ostalog, piše:

»Po prelazu Drine prikupljao sam podatke o broju partizana i raspoloženju naroda ovdašnjeg i četnika seljačkih bataljona, četa i odreda i svuda dobio ovakav odgovor: Jedan kočijaš koji me je vozio rekao je: Gospodine, partizani to su vam bolan naši ljudi, oni se bore protiv ustaša, među njima su naši ljudi, naši seljaci i mi protiv njih ne vodimo borbu. Samo neki oficiri koji su prešli iz Srbije vode neku politiku, te se grde i hoće da se biju a bome naš Bosanski četnik neće da se bije. To je otprilike gledište svih Bosanskih Srba«.^[2]

Zahvaljujući delovanju jedinica Proleterske udarne grupe, s jedne, i ličnom zalaganju Predraga Markovića, s druge strane, čitav Krajiški odred prešao je, bez borbe, na stranu partizana.^[3] Odred je rasformiran, a njegovo ljudstvo raspoređeno u proleterske i bosanske partizanske jedinice.^[4]

Nakon borbi za istočnu Bosnu, Predrag Marković Alimpije je postavljen za načelnika Štaba 6. istočnobosanske NOU brigade.^[5] Početkom avgusta 1942, po naređenju Vrhovnog štaba NOP i DVJ, pošao je iz Šekovića, preko Drine, da uspostavi vezu s Pokrajinskim komitetom KPJ za Srbiju i Glavnim štabom partizanskih odreda Srbije. Četnici su dobili informaciju o njegovom prelasku u Srbiju, i planirali su njegovu likvidaciju.^[6]

U istočnoj Srbiji imenovan je za komandanta 1. južnomoravske brigade (formirane 9. oktobra 1943. u s. Obražde). Početkom decembra 1943, po naređenju Vrhovnog štaba, prešao je s brigadom reku Drinu kod Starog Broda i privremeno ušao u sastav 5. divizije NOVJ, a nekoliko dana docnije u sastav 17. divizije.

24/25. decembra 1943, poginuo na Tumarskom brdu (trig. 555), na planini Ozrenu.^[7] Prema drugom izvoru, poginuo je januara 1944 god. u Istočnoj Bosni, na Konjuh planini, u borbi protiv Nemaca.^[8]

Poginuo je u činu pukovnika NOV i POJ.