Patrijarh srpski Samuilo

Samuilo Maširević (Sombor, 16. januar 1804 — Sremski Karlovci, 20. januar 1870) je bio mitropolit karlovački i patrijarh srpski od 1864. do 1870. godine.

Rođen je u Biliću, sadašnjem prigradskom naselju Sombora, 16. januara 1804. godine. Njegovo svetovno ime bilo je Sava Maširević. Završio je gimnaziju, pravne i teološke nauke, pa se zamonašio 4. jula 1826. u manastiru Krušedolu od strane arhimandrita Dimitrija Krestića. Bio je arhiđakon, sinđel i profesor bogoslovske škole u Vršcu. Potom je bio arhimandrit i starešina manastira Svetog Đurđa i Bezdina. Kada je 1836. godine proizveden za arhimandrita, njegov vršnjak i prijatelj Jovan Sterija Popović štampao je u Budimu odu Samuilu Mašireviću.

Kao arhimadrit manastira Bezdina izabran je 30. oktobra 1852. a posvećen 8. maja 1853. za episkopa temišvarskog. Jedanaest godina kasnije, 25. jula 1864. godine, izabran je za mitropolita karlovačkog i patrijarha srpskog. U njegovo vreme otcepili su se pravoslavni Rumuni iz Erdelja i Banata od karlovačke mitropolije, kojoj su se, sto godina ranije, priključili, da bi izbegli masovno unijaćenje koje je tada vršeno u rumunskom delu Banata i Erdelju. Pod Maširevićevim predsedništvom održan je u Sremskim Karlovcima Srpski narodni crkveni sabor 1864—65. godine, na kojem je doneto novo ustrojstvo karlovačke mitropolije. To ustrojstvo je 1868. godine potvrdio car Franja Josip, poznato pod imenom carski reskript. Po ovome reskriptu upravljalo se karlovačkom mitropolijom sve do tridesetih godina 20. veka.

Kao patrijarh, Maširević je bio čovek čvrste ruke i mnogo se angažovao na sređivanju prilika u organizaciji Srpske pravoslavne crkve, naročito prema položaju svešteničkog staleža i crkvene hijerarhije. Napisao je više rasprava o problemima pravoslavne crkve.

Na Narodnom crkvenom saboru u Karlovcima, održanom 1869. godine, Maširević je došao u sukob sa poslanicima Miletićeve stranke o pitanju izbora predsednika Sabora. U stvari, to je bila samo prva javna manifestacija razmimoilaženja Maširevića i Miletićeve stranke, koja je tinjala ranije. Zbog sukoba sa Miletićevcima ovaj sabor se raspustio, ne rešivši mnoga važna pitanja naročito iz oblasti školstva.

Samuilo Maširević je umro 20. januara 1870. u Sremskim Karlovcima i sahranjen u Sabornoj crkvi.

• Vasiljević, Stevan (1989): Znameniti Somborci, Slavija, Novi Sad, ISBN 86-431-0003-X
• Sava Vuković: „Srpski jerarsi od devetog do dvadesetog veka“, Evro Beograd, Unireks Podgorica, Kalenić Kragujevac, 1996. godine; tekst „Samuilo (Maširević) patrijarh srpski 1864-1870“ str. 437.

• Datumi iz istorije Sombora
• Srpski patrijarsi u 19. i 20. veku Arhivirano 2011-05-14 na Wayback Machine-u