OKK Beograd je srpski košarkaški klub iz Beograda sa velikom tradicijom. Četiri puta je osvajao nacionalno prvenstvo, tri puta nacionalni kup, a tri puta je bio polufinalista Kupa evropskih šampiona.
Priča o košarkaškom klubu Beograd započinje baš u tom posleratnom periodu, te davne 1945. godine, kada se na inicijativu Sindikata metalskih radnika Jugoslavije, čuvenih "klonfera", osniva sportsko društvo "Metalac". Iste godine osnivaju se i sportska društva Partizan i Crvena zvezda. U okviru sportskog društva ,, Metalac" osnivaju se fudbalski i košarkaški klub, sa istoimenim nazivom. 1950. godine na predlog tadašnjeg čuvenog beogradskog novinara Vladimira Dedijera, kompletno sportsko društvo menja naziv u BSK (Beogradski Sportski Klub).1954. iz juniorskog sastava prvom timu se priključuju dva nova imena, koja će u godinama koje dolaze dobro zapamtiti kako jugoslovenska, tako i evropska i svetska sportska javnost-Radivoje Korać i Slobodan Gordić, koji će sa onima koji su već bili u "plavoj sredini" (Erkić, Bogomir Rajković,...) i onima koji će doći (Sija Nikolić, Trajko Rajković...) stvoriti šampionski tim, čije će ime odzvanjati evropskim prestonicama. Povratkom iz Srpske lige u Prvenstvo Jugoslavije, i osvajanjem trećeg mesta u konačnom plasmanu ekipa, 1958. godine klub menja naziv u OKK Beograd, koji zadržava do današnjih dana.
Te 1958. godine igrajući u Prvenstvu Jugoslavije, OKK Beograd drži javni čas svim tada velikim košarkaškim klubovima na prostorima bivše SFRJ. Pred Koraćem i drugovima na kolena padaju Olimpija (105-67), Crvena zvezda (67-65), Partizan (104-89), Zadar (111-84)... Pohod kroz domaće takmičenje završava se najlepši mogući način: u vitrine "plavog kluba" stiže prvi pehar šampiona države... Svim učesnicima domaćeg takmičenja te 1958. godine biva jasno da se u jugoslovenskoj košarci pojavila nova klupska veličina, na koju će u budućnosti morati ozbiljno da se računa...
I na međunarodnoj sceni učinak plavo-belih u sezoni 1958/59 biva izuzeto zapažen. U Kupu Evrope OKK Beograd na putu do polufinala eliminiše Atinski AEK, i prvaka Francuske, Charleville iz Mezieres-a, da bi u polufinalu, slabijom koš razlikom u meču na gostujućem terenu, bio eliminisan od strane Sofijskog Akademika (Beograd: 79-69; Sofija: 94-77).
U periodu od 1959-1962. godine OKK Beograd beleži velike uspehe. Posle slabog plasmana u domaćem šampionatu 1959. godine, u sezoni 1960. OKK se vraća na tron, slilnije i ubedljivije savladavši svoje protivnike nego u prvoj šampionskoj sezoni, i po drugi put osvaja titulu prvaka države.
1962. godine u OKK Beogradu dolazi do promene na poziciji trenera. Dotadašnji trener Bora Stanković, zbog obaveza u međunarodnoj košarkaškoj organizaciji, predaje "dirigentsku palicu" profesoru Aci Nikoliću. Vođen profesorom Nikolićem OKK Beograd završava kao vicešampion, izgubivši u finalu od Ljubljanske Olimpije. I pored ove činjenice u vitrine beogradskog kluba 1962. godine, posle pobede nad Partizanom 103-82, dolazi novi trofej-pobednik Kupa Jugoslavije.
Godine 1963. i 1964. ostaće zabeležene kao najsjajnije u istoriji OKK Beograda.
1963. godine Korać, Erkić, Gordić, M. Nikolić, T. Rajković, Pavelić, Tošić, Lj. Stanković, Pazmanj, Kosović, Ivacković i Gajin "prošetali" su se prvom ligom pobeđujući svoje protivnike sa prosečnom razlikom od 25 poena, sa skorom od 15 pobeda i samo tri poraza. U finalnom meču padaju i "crno-beli" i ekipa iz "Žućkove avlije" biva bogatija za još jednu titulu državnog prvaka.
1964. godine Bora Stanković se ponovo vraća na klupu "plavih", u težnji da odbrani šampionsku titulu iz prethodne sezone. Korać i drugari i u ovoj sezoni, baš kao i u prethodnoj, odnose pobede, kako na domaćem tako i na gostujućim terenima, u celoj Jugoslaviji. Posle mečeva sa "plavima" pognute glave odlaze igrači Zvezde, Partizana, Zadra, Slovana, Splita, Olimpije, Lokomotive, Radničkog. Epilog isti: 15 pobeda i tri poraza, i naravno još jedna titula prvaka Jugoslavije za družinu iz Čelareve.
Posle "zlatnih godina" OKK Beograda (period 1957-1965. godine) dolazi do razlaza šampionske ekipe. Korać i Gordić odlaze u Belgiju, Nikolić u Tursku, itd. "Trofejni post" OKK Beograda traje sve do 1993. godine kada pod vođstvom Rajka Žižića klub iz Čelareve po drugi put u svojoj istoriji postaje osvajač nacionalnog Kupa.
Mega Leks • Partizan NIS • FMP • Crvena zvezda Telekom
Beovuk 72 • Borac Čačak • Vršac • Dynamic BG • Dunav • Konstantin • Metalac Farmakom • Mladost Admiral • Napredak Rubin • OKK Beograd • Sloga • Smederevo 1953 • Spartak Subotica • Tamiš
