Konov sindrom

Konov sindrom
Konov sindrom
lat.	Syndroma Conn
	Aldosteron
Specijalnost	Endokrinologija
Klasifikacija i eksterni resursi
ICD-10	E26.0
ICD-9	255.1
DiseasesDB	3073
MedlinePlus	000330
eMedicine	med/432
MeSH	D006929
	[uredi na Vikipodacima]

Konov sindrom ili primarni hiperaldosteronizam je retko oboljenje nadbubrežene žlezde, koje nastaje kao posledica dugotrajno povećanog lučenja hormona aldosterona. Češće se javlja kod žena i to obično između 25. i 50. godine života.^[1]

Bolest je prvi put opisana od strane američkog endokrinologa dr DŽeroma Kona 1955. godine na Univerzitetu u Mičigenu.^[2]

Etiologija

Najčešći uzrok nastanka Konovog sindroma je adenom u zoni glomerulozi. Pored adenoma, bolest je često uzrokovana i bilateralnom hiperplazijom zone glomeruloze, dok je karcinom veoma redak.

Klinička slika

Povećana količina aldosterona, koji deluje uglavnom na bubrežne tubule, dovodi do retencije (zadržavanja) natrijuma i povećanja volumena vanćelijske tečnosti, kao i do velikog gubitka kalijuma putem mokraće što je praćeno istovremenim gubitkom vodonikovih jona i razvitkom metaboličke alkaloze.

Osnovni klinički znak je arterijska hipertenzija (povišen krvni pritisak) praćena izvesnim simptomima uslovljenim hipokalijemijom i metaboličkom alkalozom. Hipertenzija je obično umerenog stepena, ne postoje značajne promene na očnom dnu, a retko su prisutni znaci opterećenja leve polovine srca i oštećenja bubrega. Bolesnici se žale na jaku mišićnu slabost, na periodične paralize (naročito u donjim ekstremitetima) koje su najizraženije posle buđenja, zatim na osećaj parastezija i povremene tetaničke grčeve. Javljaju se i nokturija (noćno mokrenje), umeren poliuričko-polidipsički sindrom (povećano izlučivanje mokraće i povećan osećaj žeđi), a karakteristično je odsustvo otoka.^[1]

Dijagnoza

Dijagnoza se postavlja na osnovu anamneze, kliničke slike, prisutne hipokalijemije i alkaloze, određivanjem aldosterona u plazmi i renina.^[3] Za lokalizacoju procesa najveću vrednost imaju kompjuterizovana tomografija i scintigrafija nadbubrežnih žlezdi.

Lečenje

Lečenje adenoma je hirurško, s tim što je potrebna preoperativna priprema spironolaktonom i dodavanjem kalijuma u ishrani. Ako je u pitanju bilateralna hiperplazija, lečenje se sprovodi doživotnim davanjem spironolaktona, a često je potrebna i dodatna primena lekova za sniženje krvnog pritiska. U nekom slučajevima bilateralne hiperplazije, dobri rezultati se postižu i davanjem malih doza deksametazona.^[1]

Reference

↑ ^1,0 ^1,1 ^1,2 „Konov sindrom”. Pristupljeno 21. 3. 2008.
↑ Conn JW, Louis LH. Primary aldosteronism: a new clinical entity. Trans Assoc Am Physicians 1955;68:215-31; discussion, 231-3.
↑ Tiu S, Choi C, Shek C, Ng Y, Chan F, Ng C, Kong A (2005). "The use of aldosterone-renin ratio as a diagnostic test for primary hyperaldosteronism and its test characteristics under different conditions of blood sampling". J Clin Endocrinol Metab 90 (1): 72-8

[stetoskop-1] 1,0 ^1,1 ^1,2 „Konov sindrom”. Pristupljeno 21. 3. 2008.

[2] Conn JW, Louis LH. Primary aldosteronism: a new clinical entity. Trans Assoc Am Physicians 1955;68:215-31; discussion, 231-3.

[3] Tiu S, Choi C, Shek C, Ng Y, Chan F, Ng C, Kong A (2005). "The use of aldosterone-renin ratio as a diagnostic test for primary hyperaldosteronism and its test characteristics under different conditions of blood sampling". J Clin Endocrinol Metab 90 (1): 72-8

[1]

[2]

[3]