Podtyp (programowanie)Podtyp – konstrukcja programistyczna umożliwiająca w określonym języku programowania definiowanie ograniczeń na pewnym typie bazowym. Pojęcie podtypu zdefiniowane zostało wprost w języku Ada[1], w którym istnieje jednoznaczne odróżnienie deklaracji typu i podtypu, identyfikowane odpowiednim słowem kluczowym:
Podtyp jest więc nałożeniem pewnego ograniczenia na pewien typ (w nomenklaturze języka Ada nazywany typem bazowym[1]). W przypadku podtypów ograniczenia te dotyczą wyłącznie zakresu możliwych wartości należących do podtypu, stanowiących pewien podzbiór wyodrębniony ze zbioru możliwych wartości typu bazowego[2]. Jest to więc różna konstrukcja w porównaniu z typem pochodnym, definiującym jednak nowy typ, mimo że również oparty na pewnym typie macierzystym. Przykład w Adzie[1]:
Na tak zdefiniowanym podtypie można wykonywać wszystkie te same operacje, które są dopuszczalne dla typu INTEGER, a ograniczony jest jedynie zakres wartości. Istnieją języki, w których występują konstrukcje analogiczne do podtypu, mimo że język nie definiuje wprost takiego pojęcia. Przykładem jest język Pascal[3][4], w którym występuje typ okrojony. Jego cechy są jednak takie, iż jest to podtyp pewnego typu bazowego. Typ bazowy w Pascalu musi być typem porządkowym.
Nie definiuje się tu wprost typu bazowego, wynika on z typu literałów użytych do ograniczenia zakresu wartości. Na wartościach takiego typu tak jak w podtypie dopuszczalne są wszystkie operacje typu bazowego. Nowy typ (podtyp) jest zgodny w sensie przypisania z typem bazowym. W języku Modula 2 typ bazowy, w definicji podtypu, może być wyspecyfikowany jawnie lub pominięty[5]:
Zobacz teżPrzypisy
|
