HMS E3

HMS E3
	; HMS E4 bliźniaczy do E3
	Historia
Stocznia	Vickers, Barrow-in-Furness
Położenie stępki	27 kwietnia 1911
Wodowanie	29 listopada 1912
	Royal Navy
Wejście do służby	29 maja 1914
Wycofanie ze służby	18 października 1914
Los okrętu	zatopiony przez U-27
	Dane taktyczno-techniczne
Wyporność	676 ton (nawodna),; 809 ton (podwodna)
Długość	54 metry
Zanurzenie	4,7 metra
	Napęd
	dwa spalinowe silniki Diesla 1750 hp, dwa silniki elektryczne 600 hp
Prędkość	15 węzłów na powierzchni; 9,5 węzła zanurzony
Zasięg	3000 Mm przy 10 węzłach
	Uzbrojenie
	cztery wyrzutnie torpedowe 450 mm
Załoga	30

HMS E3 – brytyjski okręt podwodny typu E. Zbudowany w latach 1911–1912 w Vickers w Barrow-in-Furness. Okręt został wodowany 29 października 1912 roku i rozpoczął służbę w Royal Navy 29 maja 1914 roku. Pierwszy w historii okręt podwodny zatopiony przez inną jednostkę tej klasy.

W 1914 roku E3 stacjonował w Harwich przydzielony do Ósmej Flotylli Okrętów Podwodnych (8th Submarine Flotilla) pod dowództwem Lt. Cdr. George'a F. Cholmleya^[1].

16 października 1914 roku E3 wyszedł z portu w Harwich na patrol w okolice wyspy Borkum na Morzu Północnym. 18 października kapitan Cholmley zauważył niemieckie okręty, ale nie był w stanie przyjąć dogodnej pozycji do ataku. Załoga E3 przeoczyła operujący w tym samym rejonie niemiecki okręt podwodny U-27, dowodzony przez kapitana Bernda Wegenera. Przez około dwie godziny niemiecki okręt przygotowywał się do ataku. Zbliżył się do E3 na dystans około 600 m i zaatakował go dwiema torpedami. Wszyscy członkowie załogi E3 zginęli.

Wrak okrętu został odkryty 14 października 1994 roku.

Przypisy

↑ The Disposition of RN Submarines at the Outbreak of War, 4 August 1914

Bibliografia

Robert Hutchinson: Jane's Submarines: War Beneath the Waves from 1776 to the Present Day. Londyn: HarperCollins, 2001, s. 44. ISBN 978-0-00-710558-8. (ang.).