Formaty progresywne (DTP).jpg) .jpg) Formaty progresywne – szereg formatów książek zaprojektowanych w taki sposób, by tę samą publikację można było łatwo przeskalowywać do kolejnych wydań bez zmiany układu typograficznego, czyli ilości i sposobu rozmieszczenia tekstu (i/lub elementów graficznych) na stronie. ZastosowanieProjektowanie publikacji w oparciu o formaty progresywne pozwala wykorzystać ten sam układ typograficzny w każdym kolejnym wydaniu. Dzięki temu tekst nie wymaga ponownej adiustacji. Następujące po sobie formaty są coraz mniejsze. Zastosowanie formatów progresywnych pozwala zatem zmniejszyć koszty produkcji i jednocześnie zwiększyć sprzedaż, ale wymaga to od projektanta odpowiedniej wiedzy, np. w zakresie doboru kroju pisma czy proporcji i rozmiarów kolumny tekstu. Przy doborze proporcji kolumny w pierwszym formacie należy wziąć pod uwagę proporcje kolejnych formatów. Im bardziej będą do siebie zbliżone, tym łatwiej będzie umieścić przeskalowaną kolumnę na mniejszych formatach i zachować odpowiednie proporcje marginesów. Aby w przeskalowanej (proporcjonalnie zmniejszonej) kolumnie tekst był nadal czytelny, należy do całego projektu dobrać krój pisma o średnim ciężarze optycznym i dużej wysokości x oraz zwiększyć interlinię. Marginesy w mniejszych formatach zazwyczaj są dużo węższe (aby zachować jak najwięcej powierzchni strony na tekst); wyjątkiem jest margines wewnętrzny, który ze względów technicznych nie powinien być węższy niż 18–20 mm (książka, zwłaszcza z klejonym grzbietem, nigdy nie otwiera się całkowicie; odpowiedni margines wewnętrzny zapobiega więc zlewaniu się kolumn na sąsiadujących stronach). PrzykładyKolejne wydania mają zazwyczaj następujące formaty:
W Polsce ich odpowiednikami są:
Bibliografia
|
