EOS SystemEOS System – medyczny system diagnostyki obrazowej, którego celem jest dostarczanie przedniego oraz bocznego obrazu radiologicznego w pozycji stojącej lub siedzącej, przy jednoczesnym ograniczeniu dawki promieniowania rentgenowskiego dla pacjenta. Jest ukierunkowany na diagnostykę schorzeń układu kostno-szkieletowego, w szczególności skoliozy (w tym wczesnodziecięcej), wad postaw, chorób zwyrodnieniowych stawów biodrowych i kolanowych, zespołów bólowych kręgosłupa oraz zwyrodnień kręgosłupa. Jest to jedyny system umożliwiający jednoczesne wykonanie dwóch prostopadłych obrazów całego szkieletu pacjenta w pozycji siedzącej lub stojącej za pomocą skanów rentgenowskich 2D oraz modeli szkieletowych 3D. Filozofia obrazowania EOS opiera się na trzech głównych założeniach
HistoriaTechnologia obrazowania EOS opiera się na naukowym odkryciu Georges’a Charpaka, który w 1992 roku otrzymał Nagrodę Nobla[1][2] w fizyce za rozwój detektorów cząstek ksenowowych. W 2004 roku szpitale w Paryżu oraz Brukseli zakończyły testy kliniczne prototypu EOS. W latach 2007–2011 firma uzyskała oznakowanie CE w Europie i dopuszczenie FDA do sprzedaży systemu EOS w Stanach Zjednoczonych. Pierwsze instalacje systemu EOS miały miejsce w europejskich i północnoamerykańskich szpitalach, klinikach w latach 2008–2010. W ciągu 2011 roku system EOS został zintegrowany z procedurami klinicznymi centrów medycznych w 10 krajach m.in. Stanach Zjednoczonych, Kanadzie, Australii. W 2020 roku blisko 300 sztuk Systemu EOS jest zainstalowanych na wszystkich kontynentach. Działanie Systemu EOSDaje możliwość wykonania dwóch skanów jednocześnie w płaszczyźnie przedniej i bocznej w pozycji stojącej lub siedzącej, wynikiem tego są długoodcinkowe zdjęcia kośćca pacjenta w skali 1:1 przy neutralnym obciążeniu[3]. Skan może obejmować fragment lub cały szkielet. Oprogramowanie SterEOS umożliwia generowanie obrazów 3D kośćca pacjenta, ta funkcja pozwala na przygotowanie szczegółowego opisu parametrów klinicznych i automatycznym przygotowaniu raportów z danymi konkretnego pacjenta bazując na pomiarach 3D. Badanie EOS odbywa się w pionowej kabinie skaningowej, w której pacjent może stać lub siedzieć. Dzięki pionowo przesuwającemu się ramieniu wspierającemu dwie cienkie wiązki promieni rentgenowskich ustawionych prostopadle do siebie, system EOS uzyskuje przednie i boczne obrazy pacjenta. Te dwupłaszczyznowe obrazy wykorzystuje się również przy stworzeniu modelu 3D szkieletu pacjenta.  System EOS w zasadzie ALARAZasada Alara[4] (As Low As Reasonably Acievable – tak nisko, jak jest to realnie możliwe) to podstawowa zasada ochrony radiologicznej. Obrazowanie EOS dostosowuje się do tej zasady, zapewniając krótszy czas badania i ilość promieniowania w porównaniu z konwencjonalnymi systemami obrazowania. Ponadto system EOS posiada Micro Dose, która dodatkowo zmniejszyła ekspozycję na promieniowanie o 5,5 razy w porównaniu z typowym protokołem badania EOS z niską dawką, co daje prawie pomijalną dawkę promieniowania. EOS w Polsce i na świecieObecnie ponad 300 systemów EOS jest instalowanych w centrach medycznych w 51 różnych krajach m.in. Stanach Zjednoczonych, Kanadzie, Korei, Chinach, Indiach, Australii oraz na terenie Europy. System EOS jest dostępny w siedmiu placówkach z listy Top 10 najlepszych szpitali na świecie[5]:
Pierwszy system EOS w Polsce został zainstalowany w placówce diagnostyki obrazowej w Łodzi przy ul. Św.Teresy od Dzieciątka Jezus 92. Przypisy
|
