Saudade

Saudade, del latin "solitas, solitatis" (solitud), es una dels mots mai presents dins la poesia d'amor de la lenga portuguesa e tanben dins la musica populara. "Saudade" descriu una mescla de dos sentiments de pèrda, distància e amor.

Segon la legenda, lo mot apareguèt a l'epòca de las Descobèrtas e dins lo Brasil colonial e pr'amor de definir la solitud dels portugueses per aquela tèrra estrangièra, alunhats dels sieus. Definiguèt, alara, la melancolia causada pel remembre, lo sofrir que se sentís per l'abséncia o desaparicion de las personas, de las causas, dels estats o de las accions.

Una vision mai especifica precisa que lo mot saudade ven de solitud e saludar, que la sofrença que demòra quand s'espera lo retorn de lo que partiguèt, e non pas de l'individú el meteis absent, es çò que noirís la nostalgia. La genèsi del mot es dirèctament ligada a la tradicion maritima lusitana.

Traduccion

Recentament, una enquèsta de qualques traductors britanics assabentèt que lo mot "saudade" es lo seten mot per òrdre de dificultat de traduccion^[1].

Objèctes de la saudade

Se pòt sentir saudade quand/per:

qualqu'un es mòrt;
quicòm/qualqu'un qu'aimam es alunhat o absent;
un amic fòrça aimat;
qualqu'un o quicòm qu'avèm pas vist dempuèi de temps;
qualqu'un amb qui parlam pas dempuèi de temps;
de luòcs;
de manjar;
de situacions particularas;
un amor;
lo temps que passèt...

Sentiments associats

La saudade pòt provocar de sentiments coma l'ànsia, la nostalgia e la tristor.

Saudade e fado

En Portugal, lo Fado, mot que ven del latin "fatum", destin, es associat dirèctament a aqueste sentiment.

En Brasil, aquel sentiment es fòrça tractat dins la samba e la bossa nova.

Del meteis biais, la sodade al Cap Verd es intimament ligada al genre musical de la morna, Una de las interprètas mai notablas del mot e concèpte es la cantaira capverdiana Cesária Évora amb la cançon que pòrta aqueste nom.

En galèc, prèp del tèrme saudade i a la "morriña".