EuroMaidan  Las manifestacions EuroMaidan (en ucraïnian: Євромайдан) son una tièra de movements populars de protestacion que comencèron dins la capitala d'Ucraïna, Kyiv, e se concentrèron a la plaça centrala de la vila, Maidan Nezalezhnosti (en occitan; "Plaça de l'Independéncia"), tre la nuèch del 21 de novembre de 2013. Las protèstas se deguèron a la suspension per part del govèrn ucraïnian de la signatura d'un Acòrd d'Associacion e d'un Acòrd de Liure Comèrci Prigond e Complet (ALCPC) amb l'Union Europèa. Lo creis de violéncia del 30 de novembre dins la repression contra los manifestaires, particularament deguda a la Berkut, a portat a una aumentacion considerabla del nombre d'assistents qu'arribèron a èsser entre 350.000 e 700.000 dins la capitala a un dels moments mai intenses del movement l'1 de decembre. Lo movement contunhèt a ocupar de contunh Maidan Nezalezhnosti e capitèt de mobilizar encara mai de personas qu'arribèron a aperaquí 1 milion de personas lo 8 de decembre malgrat la repression. Las contramanifestacions, essencialament degudas al Partit de las Regions arribèron pas a amassar mai de 15.000 personas que probablament una part bèla d'aquestas venguèron de las regions tradicionalament prorussas e recebèron de compensacions economicas per i participar.  Se jonhèron a las manifestacions mantuna personalitat ucraïniana coma lo boxaire e menaire del partit d'oposicion Odar Vitali Klychkò o la cantaira Ruslana. Lo ministre dels afars estrangièrs alemand Guido Westerwelle e la Nauta Representanta de l'Union Europèa pels Afars Estrangièrs e en Politica de Seguretat, l'anglesa Catherine Ashton figurèron demest las personalitats estrangièras que donèron son supòrt als manifestaires e anèron a Maidan Nezalezhnosti respectivament lo 4 de decembre e lo 10 de decembre de 2013. D'autras personalitats se desplacèron per marcar son adesion a la causa de l'oposicion ucraïniana coma l'actritz Hayden Panettiere, nòvia del boxaire Volodymyr Klychkò, que venguèt tanben a Maidan portar vam als manifestants lo 12 de decembre e lo senador american republican John McCain lo 14 del meteis mes. Aprèp una davalada notabla dins lo nombre dels manifestants a la debuta de genièr, una tièra de leis votadas en urgéncia lo 16 de genièr (sonat lo "dijòus negre") pel govèrn, per entravar e reprimir las manifestacions e l'ocupacion dels espacis publics, faguèt créisser tornarmai la participacion a l'ocupacion de la plaça Maidan e portèt doncas a la radicalizacion del movement. Lo 19 de genièr 200.000 personas s'amassèron dins lo centre de Kyiv per protestar contra aquestas leis novèlas escaissadas "leis dictatorialas" (en ucraïnian: закони про диктатуру). A partir d'aquel meteis jorn se produsiguèron d'afrontaments violents entre policièrs e manifestaires qu'an portat per ara a tres manifestaires mòrts. La repression de las fòrças policièras tornèt e cresquèt cap a la segonda mitat de febrièr en emplegar d'armas divèrsas contra los manifestaires e aparentament d'snipers. Lo 20 de febrièr un d'aquestes nafrèt grèvament una infirmièra de 21 ans Olesya Zhukovskaya que a mand de morir marquèt sus son compte de Twitter lo messatge "morissi" que venguèt viral e faguèt d'ela un simbòl de la lucha e de l'escalada de l'autoritarisme e subretot de la violéncia repressiva e sanguinària del govèrn de Ianokòvych. Manifestacions dins l'ensems d'UcraïnaEs subretot dins la capitala, Kyiv, que las manifestacions atenhèron una concentracion considerabla, pasmens dins d'autras vilas de l'oèst d'Ucraïna, coma Lviv, las mobilizacions capitèron d'i amassar 50.000 personas l'1 de decembre. Lo supòrt al movement es segur mai fòrt dins las regions occidentalas del país, qu'an de ligams ancians amb los païses vesins e subretot amb Polonha, mentre que l'oèst russofòn se mòstra generalament mai alinhat amb las posicions prorussas.
AntecedentsL'orientacion europèa d'Ucraïna s'entamenèt en 1994 amb l'establiment d'acòrds de vesinatge entre l'Union Europèa e l'anciana republica sovietica. Se vegèt aumentada a partir de la Revolucion Iranja que portèt al poder Víktor Ioshchenko e Iólia Tymoshenko. L'embrion d'integracion proeuropèa volguda pel govèrn ucraïnian se vegèt frenat dins son desvolopament en 2005 quand l'Union Europèa decidiguèt de considerar pas Ucraïna demest los potencials futurs membres de l'Union. Dempuèi l'eleccion de Víktor Ianokòvych en 2010, Ucraïna s'alunhèt d'aquel objectiu per privilegiar sas relacions amb Russia e ne venir mai dependenta encara. Pr'aquò per encausa dels deutes considerables del país, se volguèron crear tornarmai de ligams amb l'Euròpa occidentala. Ligams extèrnsReferéncias<references> |
|||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
