Son rèine foguèt marcat per la fin dei guèrras còntra lo pòble dei Marcomans que deguèron pagar un tribut regular ai Romans e per una politica de despensas importantas au profiech de la plèba. Aital, demorèt fòrça popular fins a sa mòrt dins l'armada o lei classas popularas de Roma. En revènge, sa maufisança e sa crenhença dei complòts entraïnèron una politica de repression de l'aristocràcia, dei captaus de l'Empèri e dau Senat. De 185 a 192, una tièra de temptativas d'assassinats mancadas agravèron aquela situacion fins a l'assassinat de l'emperaire per un de seis esclaus.
