Beatituds Las Beatituds (del latin beatitudo, lo bonaur) son lo nom donat a una partida del Sermon sus la montanha contat dins l'evangèli segon Matieu (5, 3-12) e a una partida del Sermon dins la plana de l'Evangèli segon Luc (6, 20-23). Son al nombre de uèit dins l'Evangèli segon Matieu e de quatre dins l'Evangèli segon Luc ont son seguidas per quatre malediccions. Existís d'autras beatituds dins las fonts josievas precedent los evangèlis, dins la Bíblia, subretot dins lo Siracid (Si 14, 20-27), o dins un dels manuscrichs de la mar Mòrta venent de la cròta 4 (4Q525 2 II). Las beatituds de l'evangili segon Matieu presentan una estructura que repausa sul meteis procés utilizat per aqueles dos darrièrs tèxtes, çò qu'a de consequéncias dirèctas sus l'estudi del tèxte d'aquel evangèli. Las beatituds d'ambedos evangèlis son citats dins la Liturgia Divina de Joan Crisòstom, liturgia que contunha a èsser la mai sovent emplegada dins la Glèisa ortodòxa. Presentacion generala de las beatitudsSon al nombre de uèit dins l'Evangèli segon Matieu e de quatre dins l'Evangèli segon Luc ont son seguidas per quatre malastres. Jèsus descriu la felicitat d'aqueles qu'irán al Reialme dels Cèls, e mòstra cossí caduna d’eles será benesit. Caduna de las Beatituds presenta una situacion ont la persona descricha seriá pas considerada pel mond coma « benesida », e pasmens Jèsus declara qu’es vertadierament benisida e d’una benediccion que durará mai de temps que tota benediccion que lo mond es capable de li ofrir. Lo mòt tradicionalament traduch per « benesit » o « asrtuc » es dins l'original grèc « μακαριος » qu'una traduccion plenament literala seriá: « que possèda una jòia interiora incapabla d’èsser pertocada per las circonsténcias a l'entorn. » Aqueles verses son citats d'ora dins la Liturgia Divina de sant Joan Crisòstom, liturgia que contunha a èsser mai sovent emplegada dins la glèisa ortodòxa. D'expressions semblablas son tanben raportadas dins de manuscrichs de la mar Mòrta e i a de fonts josievas dins l'Ancian Testament. Beatituds dins l'evangèli segon Matieu Version de la Bíblia de Jerusalèm1. Vesent las folas, pujèt lo mont, e quand foguèt setat, los seus discípols s'aprochèron d'el. Vejatz tanbenNotas e referénciasLigams extèrnes |
