Midgard
  Midgard (norrønt Miðgarðr) er i norrøn mytologi menneska sin buplass, som æsene bygde av Yme sin lekam.[1] Midgard ligg utanfor Åsgard, mellom gudeheimen og jotunheimen. Midgard ligg midt i det norrøne verdsbiletet. NamnetOmgrepet Midgard er svært gamalt. Ein finn det i fleire germanske språk, og tidlegast i Codex Argenteus frå 333. Her opptrer ordet Midjungards, som er gotisk for Midgard, i Juleevangeliet.[2] På gamalengelsk er omgrepet Middangeard («kosmos»),[2] som vart til Middle-earth i Tolkien si diktarverd. Sjølv om omgrepet ikkje er å finne i skandinaviske kjelder før i det 11. hundreåret så er det utvilsamt eit gamalt germansk omgrep. I Edda-litteraturenMidgard er nemnd tidleg i dei gamle Eddadikta. Voluspå beskriv det såleis: ... men gras var ikkje / før Burs søner baud / bøar seg lyfte, / dei som Midgard / mætan skapte.[3][4] (Burs søner tyder gudane Odin, Ve og Vilje). Skapinga av Midgard er også omtalt i diktet Grimnesmål, vers 40-41.[5] Om stadenMidgard ligg midt i verda. Her bur både æser, menneske, vanar og alvar. Ein mur til vern mot Utgard (også kalla Jotunheimen) er skapt av augebryna til urguden Yme. Åsgard ligg midt i Midgard, og i Åsgard ligg Valhall.[6] Kjelder
|
