Apollon var ein viktig gud i gresk mytologi, ansvarleg for lys, musikk og sanning. Apollon hadde fleire funksjonar, der den viktigaste var som orakel. Denne rolla kan sporast attende til gudinnekulten i Delfi. Men Apollon var også jeger, lege og musikar. I klassisk tid erstatta han Helios som solgud.
Ifølge soga var Apollon son av Zevs og Leto.[1] Han vart fødd saman med tvillingsyster si Artemis på øya Dílos dit mora hans hadde flykta frå den vreide Hera, kona til Zevs.[2][3] Apollon lærte spådomskunstane av halvbroren, guden Pan (sønn av Zevs og Hybris), og berre fire dagar gamal dro han til Delfi kor han drap slangen Python som vakta oraklet, og tok over rolla som oraklets voktar.[4][5]
Apollon spelar ei viktig rolle i Homers episke dikt Iliaden og nemnast allereie i dei fyrste linene då han spreidde pest blant akaiarane (grekarane) grunna harme mot kong Agamemnon.[6] Ifylgje Homer var det også Apollon, saman med Alexander (den trojanske prins Paris) som skaut og drap den greske helten Akilles.[7]
Apollon var i konflikt med gudane Dionysos, Pan og Hermes som alle hadde tilknyting til dyrehald. Dette har vorte tolka som eit produkt av rivaliseringa mellom ulike nomadiserande gjeterfolk.
Opphavleg skal Apollon ha vore ein solgud og ein av dei tolv olympiske gudane. Han blir vanlegvis framstilla som ein ung mann med vakre ansiktsdrag. Han gifta seg aldri, men hadde mange kjærastar, både gutar og jenter, og fekk mange ungar med dei sistnemnde.
Romersk kopi av ein gresk Apollon-statue som truleg var laga av Praksiteles eller Euphranor.
↑ I Den homeriske hymna til Apollon seiast det at Artemis vart fødd i Ortygia, mens Apollon vart fødd dagen etter på Dílos.«To Delian Apollo». Perseus Tufts.
↑Apollodorus. The Library of Greek Mythology. Oxford University Press. s. 31. ISBN978-0-19-953632-0.
