ഹിന്ദുധർമ്മം
ധാർമിക്ഭോജ്യം (ഭക്ഷണം )ആണ് ഹൈന്ദവർ വിധി അനുസരിച്ചു ഭക്ഷിക്കേണ്ടത് .. ഹിന്ദുഹിന്ദു എന്ന പദത്തിന്റെ ഉത്ഭവം ‘സിന്ധു’ എന്ന പദത്തിന്റെ രൂപാന്തരസംജ്ഞയാണ്.[1] സിന്ധു-ഗംഗാ തടപ്രദേശങ്ങൾ ഭാരതദേശത്തിന്റെ മുഖ്യ സാംസ്കാരിക കേന്ദ്രങ്ങളായിരുന്നു. അക്കാലത്ത് വിദേശിയർ ഭാരതീയരെ സിന്ധുനദീതടവാ‍സികൾ എന്ന അർത്ഥത്തിൽ “സിന്ധു’ എന്ന് വിളിച്ചിരുന്നത്രേ. പേർഷ്യൻ ഭാഷയിൽ ‘സ’ ‘ഹ’ എന്നാണ് ഉച്ചരിക്കപ്പെടുന്നത്. അങ്ങനെ ‘സി’ ‘ഹി’ ആവുകയും സിന്ധു ഹിന്ദുവെന്നായിത്തീരുകയും ചെയ്തുവെന്നാണ് പറയുന്നത്..[2] ഭാരതീയ സംസ്കൃതിയും ജനതയും അന്യ രാജ്യങ്ങളിൽ ഹിന്ദു എന്ന പൊതുനാമത്തിൽ അറിയപ്പെടുന്നു. അനാദികാലമായി ഭാരതദേശത്തിൽ ഉത്ഭവിച്ച് വളർന്നു വികസിച്ചിട്ടുള്ള സാംസ്കാരികപാരമ്പര്യത്തിലെ എല്ലാ വിഭാഗങ്ങളുടെയും കൂടിയുള്ള നാമമാണ് ‘ഹിന്ദു’..[3] ലോകമാന്യ ബാലഗംഗാധരതിലക് ഉദ്ധരിച്ചുകാട്ടുന്ന പ്രമാണ ശ്ലോകം ഇപ്രകാരമാണ്:
അതായത്, സഹസ്രാബ്ദങ്ങളായി വളർന്നു വികസിച്ചിട്ടുള്ള ശ്രേഷ്ഠ പാരമ്പര്യം സ്വന്തം പൈതൃകമായി സ്വീകരിച്ച്, ഈ ഭാരതീയ സംസ്കൃതിയെ പൂർണ്ണമായോ ഭാഗീകമായോ സ്വജീവിതാദർശമായി ഏറ്റിട്ടുള്ളവർ ആരോ, അവരാണ് ഹിന്ദുക്കൾ. ഹിന്ദു പാരമ്പര്യം[1] മാനവസംസ്കാരത്തിന്റെയും പരിഷ്കാരങ്ങളുടെയും മുഖ്യ ഉറവിടങ്ങളിലൊന്നായിരുന്നു ഭാരതം. ക്രമേണ വിശാലഭാരതത്തിന്റെ ധർമ്മവും സംസ്കൃതിയും ലോകമൊട്ടാകെ വ്യാപിച്ചു. ഭാ‍രതത്തിലേക്ക് വന്ന വിദേശികൾ ആദ്യം കണ്ടത് സിന്ധുനദീതടപ്രദേശങ്ങളിൽ വസിക്കുന്ന ഒരു പരിഷ്കൃതജനതയെയാണ്. ഇവകൂടി കാണുകഅവലംബം |
