റോബർട്ട് പീൽ
സർ റോബർട്ട് പീൽ, 2nd ബരോനെറ്റ്, (Robert Peel) FRS (5 ഫെബ്രുവരി 1788 – 2 ജൂലൈ 1850) ഒരു ബ്രിട്ടീഷ് രാഷ്ട്രതന്ത്രജ്ഞനും കൺസർവേറ്റീവ് പാർട്ടിയുടെ നേതാവുമായിരുന്നു. രണ്ടു തവണ യുണൈറ്റഡ് കിംഗ്ഡം പ്രധാന മന്ത്രിയാകുകയും (1834–35 -- 1841–46) രണ്ടുതവണ ഹോം സെക്രട്ടറിയാകുകയും (1822–27 -- 1828–30) ചെയ്തിരുന്നു. മെട്രോപൊളിറ്റൻ പോലീസ് സർവീസ് സ്ഥാപിച്ചതിനെത്തുടർന്ന് ബ്രിട്ടീഷ് പോളിസിങ് പിതാവായാണ് അദ്ദേഹത്തെ കണക്കാക്കുന്നത്. ആധുനിക കൺസർവേറ്റീവ് പാർട്ടിയുടെ സ്ഥാപകരിലൊരാളാണ് പീൽ. സമ്പന്നനായ വസ്ത്ര നിർമ്മാതാവും രാഷ്ട്രീയക്കാരനുമായ സർ റോബർട്ട് പീൽ, 1st ബരോനെറ്റ്, ഒരു വ്യവസായ ബിസിനസ്സ് പശ്ചാത്തലത്തിൽ നിന്നും ആദ്യ ഭാവി പ്രധാനമന്ത്രിയായി. ബറി ഗ്രാമർ സ്കൂൾ, ഹിപ്പെർഹോം ഗ്രാമർ സ്കൂൾ , ഹാരോ സ്കൂൾ, എന്നിവിടങ്ങളിൽ നിന്നും അദ്ദേഹം വിദ്യാഭ്യാസം നേടി. പിന്നീട് ഓക്സ്ഫോർഡിലെ ക്രൈസ്റ്റ് ചർച്ചിൽ നിന്നും ക്ലാസിക്കുകളിലും ഗണിതത്തിലും ഡബിൾഫസ്റ്റ് സമ്പാദിച്ചു.1809-ൽ അദ്ദേഹത്തിന്റെ പിതാവിന്റെയും വെല്ലിങ്ടൺ ഭാവി ഡ്യൂക്ക് ആയ സർ ആർതർ വെല്ലസ്ലിയുടെയും, സംരക്ഷണയിൽ അദ്ദേഹം ഹൗസ് ഓഫ് കോമൺസിൽ പ്രവേശിച്ചു .കൺസർവേറ്റീവ് പാർട്ടിയിൽ പീൽ "ഉയർന്നുവരുന്ന നക്ഷത്രം" ആയി കണ്ടു. നിരവധി ജൂനിയർ മന്ത്രിസഭാ ഓഫീസുകളിൽ അദ്ദേഹം സേവനമനുഷ്ഠിച്ചു. (ഉദാഹരണത്തിന് അയർലണ്ടിന്റെ ചീഫ് സെക്രട്ടറി) (1812-1818), ബുള്ളിയൻ കമ്മിറ്റി ചെയർമാൻ. ആദ്യമായി പീൽ ആഭ്യന്തര സെക്രട്ടറിയായി (1822–1827) ക്യാബിനറ്റിൽ പ്രവേശിച്ചു. അവിടെ അദ്ദേഹം ക്രിമിനൽ നിയമം പരിഷ്കരിച്ച് ഉദാരവത്കരിക്കുകയും ആധുനിക പോലീസ് സേനയെ സൃഷ്ടിക്കുകയും ചെയ്തു. ഒരു പുതിയ തരം ഉദ്യോഗസ്ഥൻ "ബോബീസ്", "പീലേഴ്സ്" എന്നീ പദവികളിലറിയപ്പെട്ടു. വ്യാപാരത്തെ ഉത്തേജിപ്പിക്കുന്നതിന് അദ്ദേഹം താരിഫ് നിർത്തലാക്കി. നഷ്ടമായ വരുമാനത്തിനു പകരം അദ്ദേഹം 3% ആദായ നികുതി (1842) ഉയർത്തി. സ്വതന്ത്ര വ്യാപാരത്തെ യാഥാർഥ്യമാക്കുന്നതിൽ അദ്ദേഹം മുഖ്യ പങ്കു വഹിച്ചു (1840). ആധുനിക ബാങ്കിങ്ങ് സംവിധാനം അദ്ദേഹം സ്ഥാപിച്ചു. ദ ഏൾ ഓഫ് ലിവർപൂൾ റോബർട്ട് ജെൻകിൻസൺ രാജിവെച്ചതിനു ശേഷം, പീൽ ഹോം സെക്രട്ടറിയായി രാജിവെച്ചിരുന്നു. എന്നാൽ, കുറച്ചു കാലത്തിനു ശേഷം അദ്ദേഹം ഹോം സെക്രട്ടറിയായി തന്റെ രാഷ്ട്രീയ ഉപദേഷ്ടാവായ ഡ്യൂക്ക് ഓഫ് വെല്ലിംഗ്ടൺ (1828-1830) ന്റെ സ്ഥാനത്ത് തിരിച്ചെത്തുകയും ഹൗസ് ഓഫ് കോമൺസ് നേതാവായും സേവനമനുഷ്ഠിക്കുകയും ചെയ്തു. കത്തോലിക്കർക്കെതിരെ നിയമപരമായ വിവേചനത്തിനെ, തുടക്കത്തിൽ ഒരു സഹായിയായിരുന്നെങ്കിലും ടെസ്റ്റ് ആക്റ്റ് (1828), റോമൻ കത്തോലിക് റിലീഫ് നിയമം 1829 എന്നിവയെ അവസാനം പീൽ പിൻവലിക്കാൻ പിന്തുണയ്ക്കുന്നു. "മോചനം വലിയ അപകടം ആണെങ്കിലും, ആഭ്യന്തര കലഹം അതിലും വലിയ അപകടമാണ്" എന്ന് അവകാശപ്പെട്ടു. 1830-ൽ വിഗ്സ് ഒടുവിൽ അധികാരത്തിൽ തിരിച്ചെത്തി, പീൽ ആദ്യമായി പ്രതിപക്ഷം അംഗമായി .തുടർച്ചയായ തെരഞ്ഞെടുപ്പിലെ പരാജയങ്ങൾ, കൺസർവേറ്റീവ് പാർട്ടിയുടെ നേതൃത്വം വെല്ലിംഗ്ടൻ മുതൽ പീൽ വരെ പടിപടിയായി മാറി.1834 നവംബറിൽ കിങ് വില്യം IV വെല്ലിംഗ്ടൺ പ്രധാനമന്ത്രിയാകാൻ ആവശ്യപ്പെട്ടപ്പോൾ, അദ്ദേഹം നിരസിക്കുകയും പീൽ പകരം തിരഞ്ഞെടുക്കുകയും ചെയ്തു. പീൽ ഓഫീസിലാകുന്നതുവരെ വെല്ലിംഗ്ടൺ കെയർ ടേക്കർ ആയി സേവനം ചെയ്തു. പിന്നീട് ആധുനിക ബ്രിട്ടീഷ് കൺസർവേറ്റീവ് പാർട്ടി അടിസ്ഥാനമാക്കിയുള്ള തത്ത്വങ്ങൾ അടിച്ചേൽപ്പിച്ചുകൊണ്ട് പീൽ ടാംവർത്ത് മാനിഫെസ്റ്റോ (ഡിസംബർ1834), പുറപ്പെടുവിച്ചു. അദ്ദേഹത്തിന്റെ ആദ്യത്തെ മന്ത്രാലയം ഒരു ന്യൂനപക്ഷ സർക്കാർ ആയിരുന്നു. വിഗ്സ് പിന്തുണയെ ആശ്രയിക്കുകയും പീൽ സ്വന്തമായി ഖജനാവിലെ ചാൻസലർ ആയി സേവനമനുഷ്ഠിക്കുകയും ചെയ്തു. നാലുമാസത്തിനു ശേഷം അദ്ദേഹത്തിന്റെ സർക്കാർ തകരുകയും രണ്ടാമത്തെ ഗവൺമെന്റിന്റെ പ്രതിപക്ഷ നേതാവ് ആയി വിസ്കൌണ്ട് മെൽബണിൽ (1835–1841) സേവനമനുഷ്ഠിക്കുകയും ചെയ്തു. 1839 മേയ് മാസത്തിൽ മറ്റൊരു ന്യൂനപക്ഷ സർക്കാരിനെ നയിക്കാൻ പീൽ പരാജയപ്പെട്ടു. ബെഡ്ചാംബർ പ്രതിസന്ധിയെ പ്രോത്സാഹിപ്പിച്ചു. പിന്നീട് 1841-ലെ പൊതുതിരഞ്ഞെടുപ്പിനു ശേഷം പീൽ വീണ്ടും പ്രധാനമന്ത്രിയായി. അദ്ദേഹത്തിന്റെ രണ്ടാമത്തെ ഗവൺമെന്റ് അഞ്ച് വർഷം ഭരിച്ചു. - പ്രധാന നിയമനിർമ്മാണം മൈൻസ് ആൻഡ് കോലിയേഴ്സ് ആക്ട് 1842, ഇൻകം ടാക്സ് ആക്ട്1842, ഫാക്ടറീസ് ആക്റ്റ് 1844, റെയിൽവേ റെഗുലേഷൻ ആക്റ്റ്1844 എന്നിവയായിരുന്നു. 1845- ലെ മെയ്നൂത്ത് ഗ്രാന്റ് വിവാദത്തെത്തുടർന്ന് പീലിന്റെ ഗവൺമെന്റ് ഐറിഷ് വിരുദ്ധവും കത്തോലിക്കാ വിരുദ്ധതയും പ്രകടിപ്പിച്ചു. ഗ്രേറ്റ് ഐറിഷ് ഉരുളക്കിഴങ്ങ് ക്ഷാമം,പൊട്ടിപ്പുറപ്പെട്ടതിനുശേഷം, വിഗ്സ് ആൻഡ് റാഡിക്കലുകളുമായി ചേർന്ന് കോൺ നിയമങ്ങൾ റദ്ദാക്കാനുള്ള അദ്ദേഹത്തിന്റെ തീരുമാനം1846- ൽ പ്രധാനമന്ത്രി പദവി രാജിവയ്ക്കുന്നതിലേയ്ക്ക് നയിച്ചു. 1850 -ൽ മരിക്കുന്നതുവരെ പീൽ ഒരു മുൻനിര ബാക്ക്ബഞ്ച് എംപിയും, പീലൈറ്റ് വിഭാഗത്തിന്റെ നേതാവും ആയിരുന്നു. പരമ്പരാഗതമായി ടോറിയുടെ സ്ഥാനം ഒരു പരിധിവരെ എതിർദിശയിൽ തുടങ്ങി പലപ്പോഴും പീൽ തന്റെ നിലപാട് മാറ്റി, ലിബറൽ നിയമത്തെ പിന്തുണയ്ക്കുന്ന നേതാവായി മാറി. ടെസ്റ്റ് ആക്ട്, കത്തോലിക് എമൻസിപേഷൻ, റിഫോം ആക്ട്, ഇൻകം ടാക്സ് ആക്ട് എന്നിവയും, പ്രത്യേകിച്ചും ഐറിഷ് ക്ഷാമത്തിന്റെ ആദ്യത്തെ രണ്ടു വർഷത്തെ പുതിയ ഭക്ഷ്യവിതരണത്തിന്റെ അടിയന്തര ആവശ്യമായി അസംസ്കൃത നിയമങ്ങൾ പിൻവലിക്കാൻ ഇത് കാരണമായി. ഒരു കൺസർവേറ്റീവ് പീൽ പാർലമെന്റിലെ വിഗ്സ് പിന്തുണയോടെ പിൻവലിക്കുകയും സ്വന്തം പാർട്ടിയുടെ ഭൂരിപക്ഷം എതിർപ്പുകളെ അതിജീവിക്കുകയും ചെയ്തു. പല നിരൂപകരും അദ്ദേഹത്തെ "ടോറി കൗസ്" അല്ലെങ്കിൽ ഒരു വഞ്ചകനെന്ന നിലയിൽ, "ആട്ടിൻ തോലണിഞ്ഞ ചെന്നായ" ആയിട്ടാണ് കണ്ടത്. അദ്ദേഹത്തിന്റെ അവസാന കാലം വരെ ലിബറൽ ആശയങ്ങൾ പ്രതിഫലിപ്പിച്ചിരുന്നു.ചരിത്രകാരൻ A.J.P. ടെയ്ലർ പറയുന്നു: "പീൽ പത്തൊൻപതാം നൂറ്റാണ്ടിലെ ഭരണകർത്താക്കളിൽ ആദ്യ റാങ്ക് ആയിരുന്നു. അദ്ദേഹം കാത്തലിക് എമൻസിപേഷൻ വഹിക്കുകയും കോൺ നിയമങ്ങൾ റദ്ദാക്കുകയും ചെയ്തു. പഴയ കൊളോണിയൽ പാർട്ടിയുടെ നാശത്തെതുടർന്ന് അദ്ദേഹം ആധുനിക കൺസർവേറ്റീവ് പാർട്ടി സൃഷ്ടിച്ചു.[1] "[2] ആദ്യകാലജീവിതംപീൽ ചാംബർ ഹാൾ, ബറി, ലങ്കാഷയർ, വ്യവസായിയും പാർലമെന്റേറിയനും ആയ സർ റോബർട്ട് പീൽ, 1st ബരോനെറ്റ് അദ്ദേഹത്തിൻറെ ഭാര്യ എല്ലെൻ യെറ്റ്സ് എന്നിവരുടെ മകനായി ജനിച്ചു. അദ്ദേഹത്തിന്റെ പിതാവ് ആദ്യകാല വ്യാവസായിക വിപ്ലവത്തിന്റെ ഏറ്റവും വലിയ ടെക്സ്റ്റൈൽ നിർമ്മാതാക്കളിൽ ഒരാളായിരുന്നു.[3] പീൽ ബറി ഗ്രാമർ സ്കൂൾ, ഹിപ്പെർഹോം ഗ്രാമർ സ്കൂൾ, ഹാരോ സ്കൂൾ എന്നിവിടങ്ങളിൽ നിന്നും വിദ്യാഭ്യാസം നേടുകയും അവസാനം ക്രൈസ്റ്റ് ചർച്ച്, ഓക്സ്ഫോർഡ്, അവിടെ അദ്ദേഹം ക്ലാസിക്കിലും മാത്തമാറ്റിക്സിലും ഫസ്റ്റ് നേടി.[4] പാർലമെന്റിൽ പ്രവേശിക്കുന്നതിനു മുമ്പ് അദ്ദേഹം ലിങ്കൺസ് ഇന്നിന്റെ ഒരു നിയമ വിദ്യാർത്ഥിയായിരുന്നു .[5]  1808-ൽ പാർട്ട്ടൈം മിലിട്ടറിയിലെ മാഞ്ചസ്റ്റർ മിലിഷ്യറെജിമെന്റിൽ ഒരു ക്യാപ്റ്റനും പിന്നീട് 1820-ൽ സ്റ്റാഫോഡ്ഷയർ യെയോമന് റി കവൽറി ലെഫ്റ്റനന്റും ആയിരുന്നു. [5] 1809- ൽ 21 വയസ്സുള്ളപ്പോൾ പീൽ കാഷെൽ, ടിപ്പെററി, റോട്ടൺ ബോറോ ഐറിഷ് എംപി ആയി രാഷ്ട്രീയത്തിലേക്ക് പ്രവേശിച്ചു [6] ചുരുങ്ങിയത് 24 വോട്ടർമാരോടൊപ്പം എതിരില്ലാതെ അദ്ദേഹം തെരഞ്ഞെടുക്കപ്പെട്ടു. തിരഞ്ഞെടുപ്പിലെ അദ്ദേഹത്തിന്റെ സ്പോൺസർ (പിതാവ് കൂടാതെ) അയർലണ്ടിലെ ചീഫ് സെക്രട്ടറി, സർ ആർതർ വെല്ലസ്ലി, വെൽടിംഗ്ടൺ ഭാവി ഡ്യൂക്കിനോടൊപ്പം പീൽന്റെ രാഷ്ട്രീയ കരിയർ അടുത്ത 25 വർഷത്തേയ്ക്ക് ആകർഷണീയമായിരുന്നു. 1810- ലെ പ്രാരംഭത്തിൽ പീൽ പ്രഥമ പ്രസംഗം നടത്തുകയും കിങ്സ് പ്രസംഗത്തിന്റെ രണ്ടാമതത്തെ മറുപടിയായി സ്പെൻസർ പെർസവൽ പീൽ പ്രധാനമന്ത്രിയായി തെരഞ്ഞെടുക്കുകയും ചെയ്തു.[7]അദ്ദേഹത്തിന്റെ പ്രസംഗം കോളിളക്കം സൃഷ്ടിക്കുന്നതായിരുന്നു. സ്പീക്കർ, ചാൾസ് അബോട്ട്,, വില്യം പിറ്റ് എന്ന പേരിലുള്ള അദ്ദേഹത്തിന്റെ ആദ്യത്തെ പ്രഭാഷണം എന്നാണ് വിശേഷിപ്പിക്കുന്നത്.[8] 1813-ൽ ഡബ്ലിനിലെ ചീഫ് സെക്രട്ടറിയായ ഇദ്ദേഹത്തിന്റെ സ്പെഷലിസ്റ്റ് പോലീസ് സേനയെ പിൽക്കാലത്ത് "peelers" എന്നു വിളിച്ചിരുന്നു.[9] 1814-ൽ റോയൽ ഐറിഷ് കോൺസ്റ്റാബുലറി പീലിനു കീഴിൽ സ്ഥാപിക്കുകയുണ്ടായി. അടുത്ത ദശാബ്ദത്തിൽ അദ്ദേഹം ടോറി സർക്കാരുകളിൽ താരതമ്യേന ചെറിയ ഒരു സ്ഥാനം നേടി: യുദ്ധത്തിനുള്ള അണ്ടർ സെക്രട്ടറി, അയർലണ്ടിലെ ചീഫ് സെക്രട്ടറി, ബുള്ളിയൻ കമ്മിറ്റി ചെയർമാൻ ( നെപ്പോളിയൻ യുദ്ധം അവസാനിച്ചതിനു ശേഷം ബ്രിട്ടീഷ് ധനകാര്യത്തെ സ്ഥിരപ്പെടുത്തുന്നതിന് ഈടാക്കൽ).[10] അദ്ദേഹം രണ്ടുതവണ നിയോജകമണ്ഡലത്തെ മാറ്റുകയും ചെയ്തു. ആദ്യം മറ്റൊരു നിയോജകമണ്ഡലം ചിപ്പൻഹാം തിരഞ്ഞെടുത്തു. 1817- ൽ ഓക്സ്ഫോർഡ് യൂണിവേഴ്സിറ്റി എംപി ആയി.[11] പിന്നീട് 1830 മുതൽ മരണം വരെ ടാംവർത്ത് എം.പി. ആയി. പിന്നീട് അദ്ദേഹത്തിന്റെ ഡ്രേയ്ട്ടൻ മാനോർ ഭവനം നശിപ്പിക്കപ്പെട്ടു. [12] ഹോം സെക്രട്ടറി ടോറി പാർട്ടിയുടെ ഉയർന്നുവരുന്ന നക്ഷത്രങ്ങളിൽ ഒരാളായിരുന്നു പീൽ, ആദ്യമായി 1822 ൽ മന്ത്രിസഭയിൽ ഹോം സെക്രട്ടറിയായി പ്രവേശിച്ചു .[13]ആഭ്യന്തര സെക്രട്ടറി എന്ന നിലയിൽ ബ്രിട്ടീഷ് ക്രിമിനൽ നിയമത്തിന്റെ നിരവധി പരിഷ്കാരങ്ങൾ അദ്ദേഹം അവതരിപ്പിച്ചു.[14] മരണശിക്ഷ അർഹിക്കുന്ന കുറ്റങ്ങളുടെ എണ്ണം അദ്ദേഹം കുറച്ചു, അനേകം ക്രിമിനൽ ചട്ടങ്ങൾ റദ്ദാക്കുകയും അവരുടെ വ്യവസ്ഥകൾ ഉറപ്പുവരുത്തുകയും ചെയ്തു. പീൽസ് ആക്ട് നടപ്പിലാക്കി. ഗാൾ സമ്പ്രദായം പരിഷ്കരിച്ചു. ജയിലറുകൾക്കും അന്തേവാസികൾക്കുമായി വിദ്യാഭ്യാസത്തിനുമുള്ള പേയ്മെന്റും അവതരിപ്പിച്ചു.[15] പ്രധാനമന്ത്രിയുമായിരുന്ന പ്രഭു ലിവർപൂളിനെ തടഞ്ഞുവെയ്ക്കുകയും ജോർജ് കാനിംഗിന്റെ സ്ഥാനത്ത് തുടരുകയും ചെയ്തശേഷം അദ്ദേഹം ആഭ്യന്തര സെക്രട്ടറിയായി.[16] 1828 മേയ് മാസത്തിൽ ടെസ്റ്റ്, കോർപ്പറേഷൻ നിയമം റദ്ദാക്കലിൽ അദ്ദേഹം സഹായിച്ചു. ആംഗ്ലിക്കൻ പള്ളിയിൽ അനേകം ഉദ്യോഗസ്ഥർ ആശയവിനിമയം നടത്തുകയും കത്തോലിക്കർപോലും ശിക്ഷിക്കുകയും ചെയ്തു. അവർ നിയമം നടപ്പിലാക്കാത്തത് പക്ഷേ അത് അപമാനം തന്നെയായായിരുന്നു. പീൽ ആദ്യം എതിർത്തെങ്കിലും ആംഗ്ലിക്കൻ സഭയുടെ നേതാക്കളുമായി കൂടിയാലോചിച്ചതിനു ശേഷം സ്വയം പിൻവാങ്ങുകയും പിൻവലിക്കുകയും ചെയ്തു. ഭാവിയിൽ മതപരമായ വിഷയങ്ങളിൽ പ്രധാന സഭകളിൽ നിന്ന് സഭാ നേതാക്കളുമായി ചർച്ച നടത്താൻ അദ്ദേഹം ഒരു അവസരം ഉണ്ടാക്കി.[17] കാനിംഗിന് അനുകൂലമായ കാത്തലിക് എമൻസിപേഷൻ, പീൽ അതിന്റെ ഏറ്റവും തുറന്ന എതിരാളികളിൽ ഒരാളായിരുന്നു ("ഓറഞ്ച് പീൽ" എന്ന വിളിപ്പേര് അദ്ദേഹം സമ്പാദിച്ചു. ഓറഞ്ച് കത്തോലിക്കാ ഐറിഷ് യൂണിയൻസ്റ്റുകളുടെ നിറമായിരുന്നു.) [18] നാലുമാസത്തിനകം ജോർജ് കാനിംഗ് മരണമടഞ്ഞു. ലോഡ് ഗോഡിരിചിന് പ്രാധാന്യം നൽകിയ ശേഷം, പീൽ വെല്ലിംഗ്ടൻ ഡ്യൂക്കായിരുന്ന തന്റെ ദീർഘകാല നേതാക്കളുടെ പ്രീമിയർഷിപിൽ ആഭ്യന്തര സെക്രട്ടറിയായി. [19] വെല്ലിംഗ്ടണുശേഷം അക്കാലത്ത് ടോറി പാർട്ടിയിൽ അദ്ദേഹത്തെ രണ്ടാം സ്ഥാനത്തേക്ക് പരിഗണിച്ചിരുന്നു..[20] എന്നിരുന്നാലും, കത്തോലിക്കാ കുടിയേറ്റത്തിന്റെ വക്താക്കളിൽ നിന്നുള്ള പുതിയ മന്ത്രാലയത്തിന്റെ സമ്മർദ്ദം വളരെ അടുത്തായിരുന്നു, അടുത്ത വർഷം ഒരു ഇമാസിപ്പേഷൻ ബില്ലും പാസാക്കപ്പെട്ടു. രാജാവ് ബില്ലിന് എതിരായിരുന്നുവെങ്കിൽ ഗവൺമെന്റ് രാജിവയ്ക്കേണ്ടിവരുമെന്ന് ഭയപ്പെട്ടിരുന്നു. ഒടുവിൽ സ്വീകരിച്ചു. പീൽ സ്വയം തിരിഞ്ഞ്, കത്തോലിക്കാ വിമോചനത്തിനായുള്ള ചുമതല ഏറ്റെടുത്തു. എന്നിരുന്നാലും അവന്റെ പ്രവർത്തനവും ആത്മാർത്ഥതയെപ്പറ്റിയും പല ടോറികൾക്കും സംശയത്തിന് ഇടയാക്കി. അവർ ഒരിക്കലും അദ്ദേഹത്തെ പൂർണമായി വിശ്വസിച്ചില്ല. [21][22] ഓക്സ്ഫോർഡ് യൂണിവേഴ്സിറ്റിയിലെ ബിരുദധാരികളെ പ്രതിനിധാനം ചെയ്യുന്നതിനിടയിൽ (അവരിൽ കൂടുതലും ആംഗ്ലിക്കൻ വൈദികർ ആയിരുന്നു), പത്തൊൻപതാം നൂറ്റാണ്ടിലെ കത്തോലിക്കാ വിമോചനത്തിന് എതിർപ്പുള്ള ഒരു പ്ലാറ്റ്ഫോം ഉണ്ടായിരുന്നു. [23] പീലിന് സീറ്റ് നഷ്ടമായി. എന്നാൽ പെട്ടെന്നുതന്നെ മറ്റൊന്ന് കണ്ടെടുത്തു. റോട്ടൺ ബോറോ, വെസ്റ്റ്ബറി യിലേയ്ക്ക് നീങ്ങുകയും കാബിനറ്റ് പദവി നിലനിർത്തുകയും ചെയ്തു. [24]  പോലീസ് പരിഷ്കരണം1829 ൽ സ്കോട്ട്ലാൻഡ് ലണ്ടനിലെ മെട്രോപൊളിറ്റൻ പൊലീസ് ഫോഴ്സ് പീൽ സ്ഥാപിച്ചു. [25] ജോലി ചെയ്യുന്ന 1,000 കോൺസ്റ്റബിളുകൾക്ക് 'ബാബീസ്' അല്ലെങ്കിൽ 'പീലേഴ്സ്' എന്നു വിളിപ്പേരുണ്ടായിരുന്നു. ആദ്യം ജനപ്രീതിയാർജിക്കുകയും, ലണ്ടനിൽ കുറ്റകൃത്യങ്ങൾ കുറയ്ക്കുന്നതിൽ അവർ വിജയിച്ചു. 1857 ആയപ്പോഴേക്കും ബ്രിട്ടനിലെ എല്ലാ നഗരങ്ങളിലും സ്വന്തം പോലീസ് സേന രൂപീകരിക്കാൻ സാധിച്ചു.[26] ആധുനിക പൊലീസിങ്ങിന്റെ പിതാവ് എന്നറിയപ്പെടുന്ന പീൽ പീലിയൻ പ്രിൻസിപ്പിൾസിനെ വികസിപ്പിച്ചെടുത്തു. 1829 -ൽ ഒരു ജനാധിപത്യ സംവിധാനത്തിന്റെ നയങ്ങൾ മുന്നോട്ട് വെച്ചപ്പോൾ സർ റോബർട്ട് പീൽ ഇങ്ങനെ പ്രഖ്യാപിച്ചു: "പോലീസ് പൊതുവാണ്, ജനങ്ങൾ പോലീസാണ്." "[27] ശക്തിയിൽ വിഗ്ഗ്സ് (1830–1834)അക്കാലത്ത് ഇംഗ്ലണ്ടിലെ ഇടത്തരക്കാരും തൊഴിലാളി വർഗ്ഗങ്ങളും പരിഷ്ക്കരിക്കാനുള്ള ശ്രമങ്ങൾ നടത്തുകയായിരുന്നു. കാത്തലിക് എമനോപൈറ്റേഷന്റെ ആശയങ്ങളിൽ ഒന്നു മാത്രമാണ് ഉണ്ടായിരുന്നത്.[28] വിഗ്സിന്റെ പേരിൽ, മറ്റ് കാര്യങ്ങളിൽ താമസിപ്പിക്കാൻ ടോറി മന്ത്രാലയം വിസമ്മതിക്കുകയും 1830-ൽ ഓഫീസ് പുറത്താക്കപ്പെടുകയും ചെയ്തു.[29] തുടർന്നുവന്ന കുറേ വർഷങ്ങൾ വളരെ പ്രക്ഷുബ്ധമായിരുന്നു. എന്നാൽ അവസാനം മതിയായ പരിഷ്കാരങ്ങൾ നടത്തിയത് വില്യം IV രാജാവ് ആയിരുന്നു. 1834 -ൽ ലോർഡ് ഗ്രേയിലും , ലോർഡ് മെൽബണിലും തുടർച്ചയായി മന്ത്രിസഭ രൂപീകരിക്കാൻ ടോറിസിനെ ക്ഷണിക്കാൻ മതിയായ ആത്മവിശ്വാസമുണ്ടായിരുന്നു.[30] പീൽ പ്രധാനമന്ത്രിയായി തിരഞ്ഞെടുക്കപ്പെട്ടിരുന്നുവെങ്കിലും ഇറ്റലിയിൽ ആയിരുന്നു. അങ്ങനെ വെല്ലിംഗ്ടൻ പീൽ മടങ്ങിവരുന്നതു വരെ മൂന്നു ആഴ്ച ഒരു കെയർ ടേക്കർ ആയി പ്രവർത്തിച്ചു.[31] പ്രധാനമന്ത്രി എന്ന നിലയിൽ ആദ്യത്തെ കാലം (1834–1835)ടോറി മന്ത്രാലയം ഒരു ന്യൂനപക്ഷ സർക്കാരായിരുന്നതിനാൽ വിഗ് വെല്ലുവിളി തുടർന്നു. 1834 ഡിസംബറിൽ പാർലമെന്റ് പിരിച്ചുവിടുകയും പൊതുതിരഞ്ഞെടുപ്പിന് വിളിക്കുകയും ചെയ്തു. 1835 ജനവരിയിലും ഫെബ്രവരി മാസത്തിലും വോട്ടെടുപ്പ് നടന്നതിൽ പീൽ പിന്തുണയ്ക്കുന്നവർ 100 സീറ്റുകൾ നേടി. പക്ഷേ അവർക്ക് അത് ഭൂരിപക്ഷം നൽകാൻ പര്യാപ്തമായിരുന്നില്ല..[32] 1835 ജനുവരിയിലെ പൊതുതിരഞ്ഞെടുപ്പിൽ പോളിസി നടത്തിയ പ്രസ്താവന പ്രകാരം, ടാംവർത്ത് മാനിഫെസ്റ്റോ പ്രസിദ്ധപ്പെടുത്തി .[33] ആധുനിക കൺസർവേറ്റീവ് പാർട്ടി രൂപീകരിക്കപ്പെട്ട അടിത്തറയാണ് ഈ രേഖ. അതിൽ കൺസർവേറ്റീവുകൾ ലളിതമായ പരിഷ്ക്കരണത്തെ പിന്തുണക്കുമെന്ന് പീൽ പ്രതിജ്ഞയെടുത്തു. [34] വിവിധ ബില്ലുകളിൽ ഗവൺമെന്റിനെ പലപ്പോഴും പരാജയപ്പെടുത്താൻ ഡെയ്ലി ഓക്കോണലിന്റെ ഐറിൻ റാഡിറ്റിക്കൽ അംഗങ്ങളുമായി വിഗ്സ് ഒരു കരാറുണ്ടാക്കി..[35] കാലക്രമേണ സർക്കാർ പീൽ മന്ത്രിസഭയിൽ 100 ദിവസം കഴിഞ്ഞപ്പോൾ നിരാശയിൽ നിന്നു രാജിവച്ചിരുന്നു. ലോർഡ് മെൽബണിലെ വിഗ്സ് അധികാരത്തിൽ തിരിച്ചെത്തുകയും ചെയ്തു. [36] ചർച്ച് ഓഫ് ഇംഗ്ലണ്ടിലെ ഭരണപരിഷ്കാരം പുനഃപരിശോധിക്കാനുള്ള ഒരു കമ്മിറ്റായിരുന്നു പീലിന്റെ ആദ്യത്തെ ഭരണസംവിധാനത്തിന്റെ യഥാർത്ഥ നേട്ടം. [37] പ്രതിപക്ഷ നേതാവ് (183In 5–1841)1839 മെയ് മാസത്തിൽ വിക്ടോറിയ രാജ്ഞിയുടെ പുതിയ ഗവൺമെന്റ് അധികാരമേറ്റെടുത്തു. [38] എന്നിരുന്നാലും ഇതൊരു ന്യൂനപക്ഷ ഗവൺമെന്റായിരിക്കുമായിരുന്നു. തന്റെ രാജ്ഞിയിൽ നിന്നും കൂടുതൽ ആത്മവിശ്വാസം കൂടി ആവശ്യമാണെന്ന് പീലിനു തോന്നി. 1837-ൽ വിക്ടോറിയ രാജ്ഞിയുടെ പ്രവേശനത്തിനു ശേഷം മെൽബൺ വിക്ടോറിയ രാജ്ഞിയുടെ സഹവിശ്വാസിയായിരുന്നു. വിക്ടോറിയ കുടുംബത്തിലെ ഉന്നത സ്ഥാനങ്ങളിൽ, വിഗ്സിയുടെ ഭാര്യമാരുടെയും സ്ത്രീ ബന്ധുക്കളുടെയും പിടിപാടുണ്ടായിരുന്നു.[39] വിഗ്സ് പാർട്ടിയുമായി വളരെ അടുത്ത ബന്ധം പുലർത്തിയിരുന്നതായി വിക്ടോറിയ സമ്മതിച്ചിരുന്നതായി തോന്നുന്നു. അതുകൊണ്ടുതന്നെ, പീൽ ഈ പരിവർത്തനത്തിലെ ചിലരെ തള്ളി� | ||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
