ഗ്ലേഷ്യൽ തടാകം   ഹിമാനിയുടെ രൂപാന്തരണത്തിന്റെ ഫലമായി സൃഷ്ടിക്കപ്പെടുന്ന ജലാശയമാണ് ഗ്ലേഷ്യൽ തടാകം. ഹിമാനി ഉണ്ടാകുന്നതിലൂടെ ആദ്യം കര ഇല്ലാതാകുകയും പിന്നീട് ഒഴുകിനടക്കുന്ന മഞ്ഞുകട്ട ഉരുകുകയും ചെയ്യുമ്പോൾ തടാകം രൂപം കൊള്ളുന്നു.[1] രൂപീകരണംഏകദേശം 10,000 വർഷങ്ങൾക്ക് മുമ്പ് അവസാന ഹിമയുഗത്തിന്റെ അന്ത്യത്തോടടുത്ത് ഹിമാനികൾ പിൻവാങ്ങാൻ തുടങ്ങി.[2] പിൻവാങ്ങുന്ന ഹിമാനികൾ പലപ്പോഴും ഡ്രംലിനുകൾക്കോ കുന്നുകൾക്കോ ഇടയിലുള്ള പൊള്ളയായ ഭാഗങ്ങളിൽ വലിയ മഞ്ഞുകട്ടകൾ അവശേഷിപ്പിക്കുന്നു. ഹിമയുഗം അവസാനിച്ചതോടെ ഇവ ഉരുകി തടാകങ്ങൾ സൃഷ്ടിച്ചു. വടക്കുപടിഞ്ഞാറൻ ഇംഗ്ലണ്ടിലെ തടാക ജില്ലയിൽ ഇത് വ്യക്തമാണ്. ഹിമയുഗാനന്തര അവശിഷ്ടങ്ങൾ സാധാരണയായി 4 മുതൽ 6 മീറ്റർ വരെ ആഴത്തിലാണ് കാണപ്പെടുന്നത്.[2] ഈ തടാകങ്ങൾ പലപ്പോഴും ഡ്രംലിനുകളാൽ ചുറ്റപ്പെട്ടിരിക്കുന്നു. മൊറൈൻസ്, എസ്കറുകൾ, മണ്ണൊലിപ്പ് ഫലമായുണ്ടാകുന്ന സവിശേഷതകളായ സ്ട്രൈക്കുകളും ചാറ്റർ മാർക്കുകളും ഹിമാനിയുടെ മറ്റ് തെളിവുകളാണ്. കഴിഞ്ഞ ഹിമയുഗത്തിൽ ഹിമാനികൾ നിറഞ്ഞ പ്രദേശങ്ങളിലെ ലാൻഡ്‌ഫോമുകളുടെ ആകാശ ഫോട്ടോകളിൽ ഈ തടാകങ്ങൾ വ്യക്തമായി കാണാം. ഈ പ്രദേശങ്ങൾക്ക് സമീപമുള്ള തീരപ്രദേശങ്ങൾ വളരെ ക്രമരഹിതമാണ്, ഇത് ഒരേ ഭൂമിശാസ്ത്ര പ്രക്രിയയെ പ്രതിഫലിപ്പിക്കുന്നു. ഇതിനു വിപരീതമായി, മറ്റ് പ്രദേശങ്ങളിൽ നദികളുമായി ബന്ധിപ്പിച്ചിരിക്കുന്ന തടാകങ്ങൾ കുറവാണ്. അവയുടെ തീരപ്രദേശങ്ങൾ സുഗമമാണ്. ഈ പ്രദേശങ്ങൾ കൂടുതൽ മണ്ണൊലിപ്പുണ്ടാക്കുന്നു. ഗ്ലേഷ്യൽ തടാകങ്ങളുടെ രൂപവത്കരണവും സ്വഭാവ സവിശേഷതകളും തമ്മിൽ വ്യത്യാസമുണ്ട്, ഇവയെ ഗ്ലേഷ്യൽ മണ്ണൊലിപ്പ് തടാകം, ഐസ് ബ്ലോക്കെഡ് തടാകം, മൊറെയ്ൻ-ഡാംഡ് തടാകം, മറ്റ് ഗ്ലേഷ്യൽ തടാകം, സൂപ്പർഗ്ലേഷ്യൽ തടാകം, ഉപഗ്ലേഷ്യൽ തടാകം എന്നിങ്ങനെ തരംതിരിക്കാം.[1] ഗ്ലേഷ്യൽ തടാകങ്ങളും കാലാവസ്ഥാ വ്യതിയാനവുംചെറിയ ഹിമയുഗത്തിന്റെ ഡിഗ്ലേസിയേഷനു ശേഷം ഭൂമിയിൽ ഹിമാനികളുടെ 50 ശതമാനത്തിലധികം നഷ്ടപ്പെട്ടു. കാലാവസ്ഥാ വ്യതിയാനം മൂലമുണ്ടാകുന്ന ഹിമാനികളുടെ പിൻവാങ്ങലിന്റെ വർദ്ധനയ്‌ക്കൊപ്പം, ജലം തണുത്തുറയുന്നതിൽ നിന്ന് ദ്രാവകാവസ്ഥയിലേയ്ക്ക് ഒരു മാറ്റം ഉണ്ടാകുകയും ലോകമെമ്പാടുമുള്ള ഗ്ലേഷ്യൽ തടാകങ്ങളുടെ വ്യാപ്തിയും അളവും വർദ്ധിക്കുകയും ചെയ്തു. മിക്ക ഹിമപാത തടാകങ്ങളും ഏഷ്യ, യൂറോപ്പ്, വടക്കേ അമേരിക്ക എന്നിവിടങ്ങളിൽ കാണാം. തടാകങ്ങളുടെ രൂപവത്കരണത്തിൽ ഏറ്റവും വലിയ വർദ്ധനവ് കാണപ്പെടുന്ന പ്രദേശം തെക്കൻ ടിബറ്റൻ പീഠഭൂമി പ്രദേശമാണ്.[3]ഗ്ലേഷ്യൽ തടാക രൂപീകരണത്തിലെ ഈ വർദ്ധനവ് ഡാമിംഗ്, മൊറെയ്ൻ, ഐസ് എന്നിവയുടെ തകർച്ച മൂലമുണ്ടായ വെള്ളപ്പൊക്ക സംഭവങ്ങൾ സൂചിപ്പിക്കുന്നു അവസാദങ്ങൾഗ്ലേഷ്യൽ തടാകങ്ങളിൽ കാണപ്പെടുന്ന അവശിഷ്ടത്തിന്റെ അളവ് നാല് മുതൽ ആറ് മീറ്റർ വരെ ആഴത്തിൽ വ്യത്യാസപ്പെടുന്നു. ജൈവ ചെളി, ഗ്ലേഷ്യൽ കളിമണ്ണ്, സിൽട്ടി കളിമണ്ണ്, മണലുകൾ എന്നിവ രൂപപ്പെടുന്ന സമയത്തെ അടിസ്ഥാനമാക്കി ഇതിന് പൊതുവായ സ്ട്രാറ്റിഗ്രാഫിക് ശ്രേണി കാണപ്പെടുന്നു.[4]കാലക്രമേണ ഗ്ലേഷ്യൽ തടാകത്തിന്റെ അവശിഷ്ടങ്ങൾ മാറ്റത്തിന് വിധേയമാകുന്നു. ഇംഗ്ലീഷ് തടാക ജില്ലയിൽ കാണുന്നത് പോലെ, തടാകങ്ങളുടെ അടിയിലുള്ള അവശിഷ്ടങ്ങളുടെ പാളികളിലൂടെ മണ്ണൊലിപ്പിന്റെ തോതിന്റെ തെളിവ് ലഭിക്കുന്നു. അവശിഷ്ടങ്ങളിലെ മൂലക രൂപീകരണം മണ്ണിനുള്ളിലെ ഇരുമ്പ്, മാംഗനീസ് തുടങ്ങിയ മൂലകങ്ങളുടെ കടന്നുകയറ്റത്തിലൂടെയാണ് സംഭവിക്കുന്നത്. തടാകക്കരയ്ക്കുള്ളിൽ ഈ മൂലകങ്ങളുടെ വ്യാപനമാണ് ഡ്രെയിനേജ് തടത്തിന്റെ അവസ്ഥയ്ക്കും ജലത്തിന്റെ രാസഘടനയ്ക്കും കാരണം. അവശിഷ്ട നിക്ഷേപങ്ങൾ മൃഗങ്ങളെയും സ്വാധീനിക്കുന്നു. ബയോകെമിക്കൽ മൂലകങ്ങളായ ഫോസ്ഫറസ്, സൾഫർ ഉൾപ്പെടെയുള്ള മൂലകങ്ങൾ അവ ജൈവ ജീവികളിൽ കാണപ്പെടുന്നു. അവശിഷ്ടങ്ങളിൽ കാണപ്പെടുന്ന ഹാലോജനുകളുടെയും ബോറോണിന്റെയും അളവ് മണ്ണൊലിപ്പ് പ്രവർത്തനത്തിന്റെ ഫലമാണ്. നിക്ഷേപത്തിന്റെ നിരക്ക് നിക്ഷേപിച്ച അവശിഷ്ടങ്ങളിലെ ഹാലോജന്റെയും ബോറോണിന്റെയും അളവിനെ കാണിക്കുന്നു.[2] ഹിമാനികൾ കടന്നുപോകുന്ന പാറയിലെ ധാതുക്കളും ഹിമാനികളോടൊപ്പം ചേരുന്നു. ഈ ധാതുക്കൾ തടാകത്തിന്റെ അടിയിൽ അവശിഷ്ടങ്ങളായി മാറുന്നു. കൂടാതെ ചില പാറ പൊടി ജല നിരയിൽ അടിയുകയും ചെയ്യുന്നു. ഈ അടിയുന്ന ധാതുക്കളിൽ ആൽഗകളുടെ വലിയൊരു കൂട്ടം വളരുന്നു. ഇത് ജലത്തിന് പച്ചനിറത്തിന്റെ പ്രതീതി ജനിപ്പിക്കുന്നു.[5] ബയോട്ടിക് ഇക്കോസിസ്റ്റം ഗ്ലേഷ്യൽ തടാകങ്ങളിൽ ജൈവവൈവിധ്യവും ഉൽപാദനക്ഷമതയും കുറവാണ്. കാരണം തണുപ്പുമായി പൊരുത്തപ്പെടുന്ന ജീവജാലങ്ങൾക്ക് മാത്രമേ അവയുടെ കഠിനമായ അവസ്ഥകളെ നേരിടാൻ കഴിയൂ. ഗ്ലേഷ്യൽ റോക്ക് ഫ്ലോറും കുറഞ്ഞ പോഷകത്തിന്റെ അളവും ഒളിഗോട്രോഫിക്ക് അന്തരീക്ഷം സൃഷ്ടിക്കുന്നു. അവിടെ കുറച്ച് ഇനം പ്ലാങ്ക്ടൺ, മത്സ്യം, ബെന്തിക് ജീവികൾ എന്നിവ വസിക്കുന്നു.[6]ഒരു തടാകമാകുന്നതിന് മുമ്പ് ഹിമാനികളുടെ പിൻവാങ്ങലിന്റെ ആദ്യ ഘട്ടത്തിന്റെ ഭാഗമായി ആവശ്യത്തിന് ശുദ്ധജലം ഉരുകി ആഴമില്ലാത്ത ഒരു തടാകമായി മാറുന്നു. അറ്റ്ലാന്റിക് സമുദ്രത്തിന്റെ അരികിൽ സ്ഥിതിചെയ്യുന്ന ഐസ്‌ലാൻഡിന്റെ ജോകുൾസാർലൻ ഗ്ലേഷ്യൽ ലഗൂണിന്റെ കാര്യത്തിൽ, വേലിയേറ്റത്തിലൂടെ ഹിമാനിയുടെ അരികിലേക്ക് ഒരു കൂട്ടം മത്സ്യങ്ങളെ കൊണ്ടുവന്നിരുന്നു. ഈ മത്സ്യങ്ങൾ പക്ഷികൾ മുതൽ സമുദ്ര സസ്തനികൾ വരെ ഭക്ഷണത്തിനായി തിരയുന്ന ധാരാളം വേട്ടക്കാരെ ആകർഷിക്കുന്നു. ഈ വേട്ടക്കാരിൽ ആർട്ടിക് ടേണുകൾ, ആർട്ടിക് സ്കുവ എന്നിവ വരെ ഉൾപ്പെടുന്നു.[7] വളരെക്കാലം കൊണ്ട് രൂപംകൊണ്ട ഗ്ലേഷ്യൽ തടാകങ്ങളിൽ അയൽ‌നദികളുടെ കൈവഴികളിലൂടെയോ മറ്റ് ഗ്ലേഷ്യൽ റഫ്യൂജിയകളിലൂടെയോ (പ്രതികൂല സാഹചര്യങ്ങളിൽ, പ്രത്യേകിച്ച് ഹിമപാതത്തിലൂടെ ജീവജാലങ്ങൾക്ക് നിലനിൽക്കാൻ കഴിയുന്ന ഒരു പ്രദേശം) ഉണ്ടാകുന്ന ജന്തുജാലങ്ങളുടെ വൈവിധ്യമാർന്ന ആവാസവ്യവസ്ഥ കാണപ്പെടുന്നു. ഉദാഹരണത്തിന്, കഴിഞ്ഞ 14,000 വർഷത്തിനുള്ളിൽ മിസിസിപ്പി ബേസിൻ റെഫ്യൂജിയ വഴി വലിയ തടാക തടത്തിലെ പല നേറ്റീവ് ഇനങ്ങളും കടന്നിരുന്നു.[8] സാമൂഹിക കാഴ്ചപ്പാടുകൾ ഒരു പ്രദേശത്തെ ജലവിതരണം നടത്തുന്നതിനുള്ള ശുദ്ധജല സംഭരണമായി ഗ്ലേഷ്യൽ തടാകങ്ങൾ പ്രവർത്തിക്കുകയും ജലവൈദ്യുതിയിൽ നിന്നുള്ള വൈദ്യുതി ഉൽപാദകരായി പ്രവർത്തിക്കുകയും ചെയ്യുന്നു. ഗ്ലേഷ്യൽ തടാകങ്ങളുടെ സൗന്ദര്യാത്മക സ്വഭാവം ടൂറിസം വ്യവസായത്തിന്റെ ആകർഷണത്തിലൂടെ സാമ്പത്തിക രംഗത്തെ ഉത്തേജിപ്പിക്കുന്നു.[9] വാണിജ്യ ബോട്ടുകളിലെ വിനോദയാത്രയിൽ പങ്കെടുക്കുന്നതിനായി ആയിരക്കണക്കിന് വിനോദസഞ്ചാരികൾ പ്രതിവർഷം ഐസ്‌ലാൻഡിലെ ജോകുൽസാർലനിലെ ഗ്ലേഷ്യൽ ലഗൂൺ സന്ദർശിക്കുന്നു. ഓരോ രണ്ട് മുതൽ നാല് വർഷം ആയിരക്കണക്കിന് ആളുകൾ അർജന്റീനയിലെ അർജന്റീനോ ഗ്ലേഷ്യൽ തടാകം സന്ദർശിച്ച് പെരിറ്റോ മൊറേനോ ഹിമാനിയുടെ ചാക്രികമായി രൂപംകൊണ്ട ഐസ് കമാനത്തിന്റെ തകർച്ചയ്ക്ക് സാക്ഷ്യം വഹിക്കുന്നു. പാറ്റഗോണിയയിലെ ഏറ്റവും വലിയ യാത്രാ സ്ഥലങ്ങളിൽ ഒന്നാണിത്.[10][11] ചിത്രശാല
ഇതും കാണുക
അവലംബം
|
.jpg)
![ടാസ്മാൻ തടാകം, കഴിഞ്ഞ 30 വർഷത്തിനുള്ളിൽ രൂപംകൊണ്ട ടെർമിനൽ തടാകം]],](%E0%B4%AA%E0%B5%8D%E0%B4%B0%E0%B4%AE%E0%B4%BE%E0%B4%A3%E0%B4%82:Tasman_Glacier_LC0251.jpg){kind=small}
