Paus Adrianus I (Latyn: Hadrianus I), (Rome, begjin 8e iuw - Rome, 25 desimber 795) wie de 95ste paus fan de Roomsk-Katolike Tsjerke. Hy stie as paus oan it haad fan de Roomsk-Katolike Tsjerke fan 772 oant 795.
Hy wie de soan fan Teodoarus, in Romeinsk ealman. Rillegau nei syn ferkiezing foel Desidearius, de kening fan de Longobarden, it grûngebiet fan de paus binnen. Adrianus I rôp de help yn fan de kening fan de Franken, Karel de Grutte. Dy foel Itaalje yn mei in geweldich leger, bestoarme it regear yn Pavia en naam de stêd yn. Desidearius flechte nei de abdij fan Corbie yn Frankryk. Karel efterfolge him, en beneamde himsels ta kening fan ’e Longobarden.
Adrianus wie mei in pontifikaat fan 23 jier en 328 dagen ien fan de langstsittende pausen.
Boarnen, noaten en referinsjes
Boarnen, noaten en/as referinsjes:
|
|