Το λήμμα παραθέτει τις πηγές του αόριστα, χωρίς παραπομπές.Βοηθήστε συνδέοντας το κείμενο με τις πηγές χρησιμοποιώντας παραπομπές, ώστε να είναι επαληθεύσιμο.
Το πρότυπο τοποθετήθηκε χωρίς ημερομηνία. Για τη σημερινή ημερομηνία χρησιμοποιήστε: {{χωρίς παραπομπές|12|09|2025}}
Το Citroën Type Β12 ήταν ένα μεσαίο αυτοκίνητο που παρήχθη από τη γαλλική αυτοκινητοβιομηχανία Citroën, από τον Οκτώβριο του 1925 έως τον Ιανουάριο του 1927. Συνολικά κατασκευάστηκαν 38.381 αντίτυπα.
Τεχνικά χαρακτηριστικά
Citroën Type B12 Cabriolet του 1926.
Το Type Β12 αντικατέστησε το Citroën Type B10, το οποίο ήταν το πρώτο, χρονολογικά, ευρωπαϊκόαυτοκίνητο με πλήρως ατσάλινο αμάξωμα και μάλιστα είχε διαφημιστεί και επίσημα ως «tout-acier» / «all-steel» / «εξ ολοκλήρου ατσάλινο». Μηχανολογικά, το Type Β12 ήταν ίδιο με το Type B10, αλλά με περαιτέρω ενισχύσεις στο αμάξωμα.
Έφερε τον ίδιο 4-κύλινδρο κινητήραβενζίνης, κυβισμού 1.452 cm³, σε δύο διαφορετικές αποδόσεις ισχύος, 20 hp και 22 hp (και οι δύο στις 2.100 στροφές το λεπτό), ο οποίος συνδυαζόταν με το ίδιο 3-τάχυτο μηχανικό κιβώτιο, που όμως με τα τότε στάνταρ ήταν σχετικά προηγμένο, καθώς την τότε εποχή πολλά αυτοκίνητα είχαν ακόμα κιβώτια με μόλις 2 ταχύτητες. Η τελική ταχύτητα του Type Β12 κυμαινόταν από 70 - 75 km/h, ανάλογα με την εκδοχή αμαξώματος.
Εκδοχές αμαξώματος
Το μοντέλο ήταν διαθέσιμο σε αρκετές εκδοχές αμαξώματος:
Taxi. Ειδικότερα η έκδοση Taxi, σχεδιάστηκε από τον Αντρέ Σιτροέν (André Citroën) εξ αρχής για τον σκοπό αυτό και κυκλοφόρησε επίσημα ως ταξί στο Παρίσι.
Αντικατάσταση του Β12
Το Type B12 αντικαταστάθηκε τον Οκτώβριο του 1926 από το Citroën Type B14, το οποίο μάλιστα έφτασε μέγιστο ρυθμό παραγωγής 400 οχήματα την ημέρα εν έτει 1928, δηλαδή το ένα τρίτο της συνολικής γαλλικής παραγωγής αυτοκινήτων κατά την τότε εποχή.
Βιβλιογραφία
John Reynoolds, «André Citroën: The man and the motor car». Sutton Publishing, Gloucestershire, UK. 1996. ISBN 0-905778-32-4.
