Roger Penrose, (8 d'agostu de 1931, Colchester) ye un físicu matemáticu natural d'Inglaterra y profesor eméritu de Matemátiques de la Universidá d'Oxford. Ye reconocíu pol so trabayu en física matemática, sobremanera poles sos contribuciones a la teoría de la relatividá xeneral y a la cosmoloxía. Tamién empobinó los sos esfuercios nel ámbitu de les matemátiques recreatives y ye un polémicu filósofu.
En 1955, siendo inda un estudiante, Penrose reinventó la inversa xeneralizada (tamién conocida como la inversa Moore-Penrose)[22]
Penrose consiguió'l so doctoráu en Cambridge en 1958, escribiendo una tesis sobre métodos tensores en xeometría alxebraica so la supervisión del conocíu alxebrista y xeómetra John A. Todd. En 1965 Penrose y el físicu Stephen Hawking probaron, en Cambridge, que les singularidaes pueden formase a partir del colapsu d'inmenses estrelles morrebundes (Ferguson, 1991:66).
Pintura al oleu de Urs Schmid (1995) d'una teselación de Penrose.
En 1967, Penrose inventó la teoría de twistores que mapea oxetos xeométricos d'un espaciu de Minkowski nun espaciu complexu en 4 dimensiones cola signatura métrica (2,2). En 1969 conxeturó la hipótesis de censura cósmica. Esta propón (de forma informal) que l'universu protéxenos de la inherente impredictibilidad de les singularidaes (como los furacos negros) despintándolos de la vista. Esta forma ye conocida anguaño como la hipótesis débil de la censura; en 1979, Penrose formuló una versión más firme llamada la hipótesis fuerte de la censura. En conxunción cola conxetura BKL y problemes cola estabilidá non llinial, resolver la conxetura de la censura cósmica ye unu de los problemes más importantes na teoría de la relatividá.
Roger Penrose ye conocíu pol so descubrimientu en 1974 de los teselados de Penrose, que tán formaos por dos teselas que namái pueden teselar el planu de forma aperiódica. En 1984 atopáronse patrones similares na organización d'átomos en cuasicristales. La so contribución más importante pue ser la so invención en 1971 de les redes de espín, que darréu formó la xeometría del espaciotiempo nun bucle gravitónico cuánticu. Penrose influyó na popularización de los comúnmente conocíos como diagrames de Penrose (diagrames causales).
Lo que dio más fama a Penrose ye la so polémica teoría sobre la mente. El puntu de vista de Penrose ye que tien d'haber daqué de naturaleza non computable nes lleis físiques que describen l'actividá mental. Esti argumentu tien como base'l teorema de la incompletitud de Gödel, que fala de la imposibilidá d'una demostración formal d'una cierta proposición matemática, anque pal entendimientu humanu ésta sía de fechu verdadera. Tamién nes idees de Stuart Hameroff. Tanto Penrose como Hameroff postulen que la mente y el celebru son dos entidaes xebrables. Hameroff, médicu anestesista, facer al traviés de los sos estudios sobre los microtúbulos y el citoesqueleto celular, especialmente nes neurones, ente que Penrose facer dende'l teorema de la incompletitud.
El modelu que defende Penrose, xunto con Hameroff, trata d'esplicar sucesos difíciles d'entender al traviés de les neurociencies convencionales, y pallo sofita n'aspeutos revisaos de la teoría cuántica (por casu, el conceutu de coherencia), según la esistencia d'un fenómenu físicu, inéditu hasta agora, que paez dase nel interior de les neurones cuando la función d'onda cuántica colapsar por sigo mesma nun amenorgamientu oxetivu orquestada.
Les sos considerancies a favor de los orgánulos celulares mentaos sofitar en delles suxerencies:
Estes entidaes esisten en tou tipu de célules, colo qu'habría una esplicación pa los comportamientos complexos de seres simples ensin sistema nerviosu neuronal, como'l parameciu.
Por cuenta de que cada neurona contién una cantidá enorme de microtúbulos, el poder de computación del celebru amontar nun factor de 10 a la potencia de 13.
Dientro del microtúbulo podría esistir un estáu especialmente ordenáu de l'agua, llamáu agua "vicinal", que podría ayudar a caltener l'estáu de coherencia cuántica buscáu.
L'acción de los anestésicos xenerales podría interferir na actividá microtubular, hipótesis sofitada pol fechu de qu'estos anestésicos tamién actúen sobre seres simples. Exemplu: amebes o paramecios.
Penrose suxer que nenguna máquina de computación va poder ser tan intelixente como un ser humanu, una y bones los sistemes formales algorítmicos (esto ye, los sistemes d'instrucciones secuenciaes sobre los cualos tán construyíes los ordenadores) nunca-yos otorgarán la capacidá de entender y atopar verdaes que los seres humanos tienen.[23]
La teoría de los eones de Penrose
Roger Penrose esplicando la so teoría na Universidá de Santiago de Compostela, onde recoyó'l premiu Fonseca.
Esta ye una teoría perteneciente al grupu de teoríes del gran rebote
Roger Penrose esplica nun artículu publicáu en ArXiv.org que, n'analizando los datos del satélite WMAP, ciertu patrones circulares qu'apaecen no fondero de microondes cósmicu suxeren que l'espaciu y el tiempu nun empezar a esistir nel big bang, sinón que'l nuesu universu esiste nun ciclu continuu de rebotes qu'él llama eones. Según Roger Penrose, lo qu'anguaño percibimos como'l nuesu universu nun ye más qu'unu d'esos eones. Hubo otros antes del big bang y va haber otros dempués.[24]
Roger Penrose, Thoudam Damodara Singh (2005). Science, Spirituality, and the Nature of Reality. Bhaktivedanta Institute. ISBN 9788190136976.
Testos académicos
Penrose, Roger, Techniques of Differential Topology in Relativity, Society for Industrial & Applied Mathematics, 1972, ISBN 0-89871-005-7.
Penrose, Roger, and Wolfgang Rindler, Spinors and Space-Time: Volume 1, Two-Spinor Calculus and Relativistic Fields, Cambridge University Press, 1987, ISBN 0-521-33707-0.
Penrose, Roger, and Wolfgang Rindler, Spinors and Space-Time: Volume 2, Spinor and Twistor Methods in Space-Time Geometry, Cambridge University Press, 1988, ISBN 0-521-34786-6.
Referencies
↑Afirmao en: Gemeinsame Normdatei. Data de consulta: 11 avientu 2014. Llingua de la obra o nome: alemán. Autor: Biblioteca Nacional d'Alemaña.
↑Afirmao en: autoridaes BNF. Identificador BnF: 12147090x. Data de consulta: 10 ochobre 2015. Autor: Biblioteca Nacional de Francia. Llingua de la obra o nome: francés.
↑ 6,06,16,2Afirmao en: Who's Who. Identificador de Who's Who (Reino Unido): U30531. Editorial: A & C Black. Llingua de la obra o nome: inglés británicu. ISSN: 0083-937X.
On the nature of quantum geometry; testu d'una conferencia de principios de los 70 en que Roger Penrose presenta los conceutos sobre redes de espín y les sos aplicaciones –n'inglés-.
.svg){kind=small}
