Martin Van BurenMartin Van Buren (5 d'avientu de 1782, Kinderhook (es) BiografíaMartin Van Buren nació en Old Kinderhook, nel estáu de Nueva York. Los sos padres, d'orixe neerlandés yeren propietarios d'un hotel y xestionaben una granxa na que tenín'esclavos. La única educación que recibió foi la de la Escuela municipal de la so ciudá natal. Aprendió inglés como segundu idioma, mientres asistía a casa de la escuela llocal de Kinderhook. El so idioma natal yera'l neerlandés. En 1796 empieza a trabayar como escribiente nel despachu d'un abogáu, onde va empezar a estudiar Derechu de forma autodidacta. Consigue ser almitíu como abogáu nel Estáu de Nueva York en 1803. Va Desempeñar esti oficiu con gran ésitu mientres 25 años. Carrera políticaParalelamente a les sos actividaes como xurista, empecipia a partir de 1812 una carrera na política, que lu lleva del Senáu del Estáu de Nueva York (1812 - 1820) al de los Estaos Xuníos (1821 - 1828), a un puestu de ministru d'Asuntos Esteriores nel gobiernu d'Andrew Jackson antes de convertise nel so vicepresidente a lo llargo del segundu mandatu. A pesar de nun recibir especial reconocencia en nengún de los cargos desempeñaos, Martin Van Buren demostró una especial sensibilidá escontra la política, yá que consiguió llograr numberosos sofitos y, especialmente, consiguió convertise na mano derecha del presidente Andrew Jackson. Na so biografía se balagoria de ser capaz de caltener la sele frente a los insultos de los sos adversarios políticos, lo que de nenguna manera torgólu tomase más palantre la revancha. Yera bien arteru a la d'axustar: foi según propunxo, pa poder integrar Florida na Unión, prohibir la importación de nuevos esclavos, calteniendo sicasí a los que yá había; esta postura complacía tanto a los Estaos del Sur, partidarios de la esclavitú como a los del Norte, anti-esclavistes. Fortalecíu pola so esperiencia, de 1833 a 1836, como vicepresidente xunto a Andrew Jackson, Martin Van Buren presentar a les eleiciones presidenciales de 1836 como candidatu presidencial del Partíu Demócrata, representante de la continuidá, y resultó escoyíu fundamentalmente gracies al sofitu del so predecesor. Unu de los principales puntos del so programa yera la oposición a qu'esistiera un gobiernu federal fuerte, polo que consecuentemente defendía'l derechu de cada Estáu a decidir la so propia política. La oposición ente los partidarios y los adversarios del federalismu va ser unu de los puntos sensibles na vida política de la so dómina. Va Ser escoyíu con amplia mayoría'l 7 d'avientu de 1836. Presidencia18374 de marzu: invistidura de Martin Van Buren como octavu Presidente de los Estaos Xuníos. 4 de setiembre: engarráu a la crisis económica mundial de 1837, Van Buren nun consigue que'l país superar, fundamentalmente por cuenta de la so política d'embrivir les funciones del gobiernu federal[ensin referencies]. Los críticos de la oposición faen que'l so partíu pierda munchos de los puestos nes eleiciones entemedies. 1839Consigue apangar la tensión ente'l Reinu Xuníu y los Estaos Xuníos no relativo al trazáu de la frontera ente Canadá y Estaos Xuníos gracies a un acercamientu diplomáticu, anque esta postura -y enemista colos que yeren partidarios d'utilizar la fuercia. 184031 de marzu: Decretu presidencial que instituye la xornada llaboral de diez hores pa tolos obreros que trabayen con contratos federales. La duración media envalorada de la xornada de trabayu yera naquella dómina de 11'4 hores. 4 de xunetu: El Congresu vota a lo último tres un alderique que duraba años, una llei que dexa crear un Bancu Central baxu control federal. Política esteriorEn Canadá apaecen movimientos separatistes contra'l dominiu del Reinu Xuníu. Estos rebeldes vense sofitaos logísticamente polos Estaos Xuníos, que-yos apurren, ente otres coses, armes. Les tropes canadianos ataquen los navíos qu'usen los Grandes Llagos pa esi tráficu. A pesar de que munchos ciudadanos d'Estaos Xuníos deseen qu'haya guerra contra Canadá, Van Buren unvia tropes p'asegurase de que, per parte d'Estaos Xuníos, nun haya provocaciones. Consíguese evitar el conflictu armáu. Política interiorLa llerza apoderar de la economía d'Estaos Xuníos en 1837, yá que cada unu de los Estaos imprime'l so propiu papel moneda, ente que'l gobiernu federal axusta con oru y plata. La inflación supera'l 20%. De por sí, neses condiciones resulta difícil endrechar l'aldu de la economía, pero amás Van Buren, que ta convencíu de que nun ye xera del gobiernu federal intervenir nos negocios privaos, decide nun faer nada. Namái a la fin del so mandatu va proponer la creación d'un Bancu Central Federal. Política sobre derechos civiles, minoríes ya inmigraciónVan Buren heredó la decisión d'Andrew Jackson sobre la espulsión de los indios cherokee de Georgia y nada fai pa torgar la so execución. Entama una guerra contra los indios seminola pa forzalos a evacuar los estaos de la Mariña Este. (Ver Guerres indies). La espulsión forzosa de les tribus indies y la so marcha escontra l'oeste conozse como'l "camín de llárimes" y causó la muerte de la cuarta parte de los indios cherokee. Política de partíuTres la eleición de 1836, Van Buren presentar col sofitu y el carisma del so predecesor, Andrew Jackson, contra candidatos del apocayá creáu Partíu Whig. Consiguió ser escoyíu ensin grandes dificultaes. En 1840, sicasí, la so reputación taba de capa cayida por cuenta de los problemes económicos y el candidatu del Partíu Whig que se-y oponía, William Henry Harrison, llevó una campaña eleutoral como les que se desenvuelven nos nuesos díes: cartelos y banderes, distribución d'oxetos cola efixe del candidatu, eslógans de campaña, y llegó inclusive a espandir rumores alrodiu de les preferencies sexuales del so contrincante. Van Buren pierde les eleiciones. Fin de la so vida políticaMartin Van Buren prosiguió la so actividá política dempués de la so Presidencia. Nun consiguió ser el candidatu del Partíu Demócrata nes eleiciones de 1844 al oponese a la estensión de la esclavitú y a la entrada de Texas na Unión, lo qu'abría la posibilidá d'entrar en guerra con Méxicu. Preséntase inclusive en 1848, pero'l so partíu Free Soil Party, disidente de los demócrates, nun consigue llograr nin unu solu de los grandes eleutores. Muerre'l 24 de xunetu de 1862 na so ciudá natal. Referencies
Enllaces esternos
|
