Gustavo Jiménez
Gustavo A. Jiménez Saldías (5 d'abril de 1886, Cerro de Pasco – 14 de marzu de 1933, Distrito de Paiján (es) BiografíaEn rematando la so educación secundaria en 1902, pasó a la Escuela Militar de Chorrillos, d'onde egresó como alférez de caballería en 1908. Yá col grau de teniente coronel y exerciendo como segundu xefe d'un batallón que guarnía'l cuartel de Santa Catalina, retirar del serviciu al asoceder el golpe d'Estáu que llevó a Augusto B. Leguía al poder en 1919. Participó entós en diverses combalechadures contra'l réxime, hasta que foi prindáu y confináu na isla Taquile, nel llagu Titicaca, permaneciendo ellí diez meses. Depués pasó desterráu a Bolivia, pero volvió clandestinamente al Perú en 1924 y, sorprendíu en Cuzco, foi prindáu y unviáu a la isla San Llorienzo, frente al Callao. Puestu en llibertá'l 27 de payares de 1927, permaneció en Lima y viose obligáu a realizar trabayos humildes pa sobrevivir. Al producise n'Arequipa el pronunciamientu militar del comandante Luis Miguel Sánchez Cerro (22 d'agostu de 1930), viaxó a esa ciudá pa presentar la so adhesión al caudiellu. De vuelta en Lima formó parte de la Xunta Militar de Gobiernu encabezada pol mesmu Sánchez Cerro, asumiendo la cartera de Gobiernu. Al reorganizase felicidá Xunta'l 24 de payares d'esi añu, foi dixebráu d'ella, y pocu dempués foi nomáu xefe de les fuercies destinaes a encalorar un nuevu movimientu revolucionariu empecipiáu en Arequipa en febreru de 1931. Partió escontra'l sur con nutrida tropa embarcada nos buques de l'armada Rímac y Apurímac, pero retornó al Callao al enterase qu'arrenunciara Sánchez Cerro'l día 1 de marzu. Al entrar en Lima atopó instalada una Xunta Transitoria presidida pol presidente de la Corte Suprema Ricardo Leoncio Elías, a quien obligó a arrenunciar al so favor; darréu conformó otra Xunta Transitoria, presidida por él mesmu (5 de marzu). Los revolucionarios d'Arequipa nun acataron la Xunta de Jiménez y obligaron a este a tolerar. Depués de dos díes de conversaciones alcordóse instalar na capital una nueva Xunta Nacional de Gobiernu, constituyida con elementos representativos de les diverses rexones del país, cola presidencia del apurimeño David Samanez Ocampo y con Jiménez como Ministru de Guerra (11 de marzu de 1931). La misión d'esta Xunta yera convocar a eleiciones pa Presidente de la República y pa un Congresu Constituyente; en tal sentíu Jiménez favoreció l'adopción del votu secreto y obligatorio, y dio iguales garantíes a los partíos qu'apostaron les eleiciones xenerales. Nestes trunfó Sánchez Cerro sobre Víctor Raúl Haya de la Torre, el líder de los apristas, quien tacharon de fraudulento al procesu eleutoral.  Cuando Sánchez Cerro asumió la presidencia de la República, Jiménez pasó a la oposición y treslladóse a Arica, onde entró en tratos con dirixentes apristas. Depués de la revolución aprista de Trujillo de 1932 (na que nun participó) remaneció en Cajamarca emitiendo un pronunciamientu contra'l gobiernu y proclamándose Xefe Supremu Políticu y Militar de la República (11 de marzu de 1933); pero al quedar aislláu en dicha ciudá optó por colar escontra la mariña, camín de Trujillo, pa estender el fervor revolucionariu. Daquella'l Perú topar en plenu conflictu internacional con Colombia polo que los rebeldes fueron consideraos traidores de la patria. Faltu de sofitu y con bultable inferioridá de fuercies, Jiménez enfrentar a les tropes gobiernistas na llocalidá liberteña de Paiján, onde foi derrotáu. Según la versión de los sos captores (acotáu pol protocolu d'autopsia) pa evitar ser prindáu optó por suicidar se, disparándose un tiru na cabeza. De caltener la vida fuera fusiláu. Menos d'un mes dempués sería asesináu'l presidente Sánchez Cerro. Personaxe escaecíu
Bibliografía
Ver tamiénReferenciesEnllaces esternos
|
|||||||||||||||||||||||||||||||||||
