Canis Minor (n'asturianu "perru pequeñu") ye una de les 88 constelaciones modernes. Formó parte tamién de forma evidente de les 48 constelaciones primitives del Almagesto de Ptlolomeo, datu que s'atopa incluyíu na fonte d'esti últimu trabayu: la gran obra denomada Astronómica de Manilio de Antioquía. La figura del Can menor ye simple: una llinia que xune dos estrelles. Procyon la so estrella más brillosa forma xunto con Betelgeuse (Orión) y Siriu (Can Mayor) el Triángulu d'Iviernu».
Al Can Menor Eratóstenes identificar col perru d'Orión, catasterizado al empar que'l so amu yá que siempres tuviera en toles sos aventures. Pero, al igual que'l Can Mayor, tamién rexistra la variante de que puede ser la perra Mera, que colos sos llamentos por causa d'atopar los cadabres de los sos amos Icario y Erígone, atraxo a la xente por que-yos dieren sepultura. Otra variante ye que se trataría del perru de Céfalo que trató de cazar a la rapiega de Teumeso.
La estrella más brillosa d'esta constelación lleva'l nome de Procyon que significa " primero que'l perru" en referencia a la so apaición darréu primero que la estrella perru (Siriu).
El Can Mayor (Κύων ὀ μέγας; Canis, Canis maior), que puede ser Lélape, o bien dalgunu de los perros d'Orión. A esti catasterismo llámase-y munches vegaes Siriu (Σείριος; Sīriŭs), que ye'l nome de la estrella más brillosa de la constelación. De cutiu identifícase con unu de los perros de Orión a la estrella Siriu, y col otru a la estrella Proción: la más brillosa de la constelación del Can Menor, a la que correspuende'l catasterismo que na llista de Eratóstenes lleva'l númberu 42.
