Comme un chefComme un chef (títol orichinal en francés, en aragonés Como un chef, estrenada en Aragón con o títol en castellano de El chef, la receta de la felicidad, O chef, a recepta d'a felicidat en aragonés) ye una cinta francesa de comedia de l'anyo 2012 dirichida por Daniel Cohen seguntes un guión orichinal d'él mesmo y d'Olivier Dazat, con dirección de fotografía de Robert Fraisse y Banda Sonora Orichinal de Nicola Piovani. Producida por Sidonie Dumas ta las productoras Gaumont y TF1 Films Production, en a cinta participan, entre d'atros, os actors Michaël Youn, Jean Reno, Raphaëlle Agogué, Julien Boisselier, Salomé Stévenin, Serge Larivière, Issa Doumbia, Bun Hay Mean, Pierre Vernier y Santiago Segura. A cinta s'estrenó lo 7 de marzo de 2012 mientres a 62ena edición d'o Festival Internacional de Cine de Berlín, en Alemanya, y se prochectó en muitos festivals cinematograficos arredol d'o mundo. Tanimientres, a criticas d'a cinta no estioron pas guaire positivas. Comme un chef s'ambienta en a ciudat de París en epoca actual d'a cinta (2012). ArgumentoJacky Bonnot ye un talentoso chef que no ha teniu pas guaire exito en os suyos treballos en os restaurants, a on gosan despedir-lo en estar masiau eficient y exquisito en o suyo treballo y en o contacto con os clients. Vive con a suya novia, Béatrice, qui se troba embarazada. Bel día la suya novia li diz que no pueden continar asinas y que s'amenista que accepte cualsiquier treballo y que li dure tiempos. Finalment troba un treballo ta pintar una residencia d'ancianos. D'atra man, Alexandre Lagarde ye un prestichioso chef con tres estrelas en a Guía Michelin (ye decir, una calidat excepcional d'a cocina d'o restaurant, que chustifica lo viache nomás que por ixo) pero que tien problemas con o propietario d'o restaurant Cargo Lagarde, Stanislas Matter, qui quiere fer cambios ta tener un restaurant de cocina moderna y experimental y li molesta que Alexandre contine en o restaurant. Jacky ye pintando en a residencia pero veye que os cociners no son fendo bien una recepta con bacalau y dende la finestra lis diz cómo han de fer-la. Finalment dentra por a finestra en a cocina y s'encarga él de fer a birolla. Lo primer día a los residents no lis cuaca guaire lo resultau, pero en bels días Jacky se converte en qui fa de contino la birolla en tenendo como aduyants a los antigos cociners. Un día plega en a residencia Alexandre ta visitar-ie a lo suyo amigo Paul Matter (qui ye lo pai de Stanislas) y iste li fa probar o plato cocinau. Alexandre reconoix inmediatament una d'as suyas receptas, perfectament preparada. Casualment Stanislas l'ha dixau sin d'aduyants y Alexandre li proposa a Jacky de convertir-se en o suyo segundo en o restaurant. Jacky ye un apasionau d'a cocina d'Alexandre, qui ye ta él un d'os grans chefs d'a cocina francesa, pero li ha prometiu a Béatrice que mantiendría lo suyo treballo de pintor y amás de treballar ta Alexandre no tiendría chornal en estar nomás que a preba. Finalment accepta la oferta d'Alexandre. Cuan escomencipia a treballar en o restaurant, fa un cambio en una d'as receptas d'Alexandre y iste li da comiat, pero finalment torna a acceptar-lo cuan Jackie li resuelve un problema que teneba con una recepta. Pero de rapiconte tot se complica: bien luego plegarán en o restaurant os criticos d'a Guía Michelin, Stanislas li fa terne que terne lo boicot a Alexandre, la filla d'Alexandre li refreca que no sía present en a lectura d'a suya tesi doctoral que coincidirá con a visita d'os criticos y, ta remallar, Béatrice s'ha enterau de que Jackie ha dixau o suyo treballo de pintor y l'ha albandonau. Elenco[2]
CriticaCristina Bringas, en El espectador imaginario, en fa una critica positiva, mesmo considerando que ista cinta puet convertir-se en una cinta clasica aintro d'o subchenero d'o cine sobre la cocina:[3] Tien bellas cualidaz que pueden fer-la convertir-se en un clasico mas d'as cintas de birolla (..) poseye l'humor que caracteriza (a lo cine francés) (...) dixa pasar un buen ratet
Alejandro Muñoz en Cine y comedia li atorga cuatro puntos sobre diez y considera que:[4] No desagrada, simplament ye intrascendent de raso (...) ye una comedia que no fa coscolas cuasi mai (...) formas mas topicas de tractar-los (a los temas d'a trama argumental) (...) Ratatouille se desembolica en un ambient pareixiu pero con muitismo mas intrés (...) tecnicament la cinta ye muit bien rematada y ixo d'una man camufla la mediocridat y d'atra man la fa mas evident
Fausto Fernández, en a revista Fotogramas en fa una critica favorable:[5] Distrayida y chucosa ración de risas, enfornada a fuego lento con carinyo
Se veiga tamiénReferencias
Vinclos externos
|